Жамиля АСМАНОВА
Атама
Кёп йыллар охутгъансан
Школада яшланы.
Яшлар да кёп сюе эди
Сен береген дарсланы.
Уста эдинг дарслагъа,
Сынав топлап йыллардан.
Уьйретдинг сен юрюме
Бизин къылыкъ ёллардан.
Гьали де билим бересен,
Гележекге тарыкълы.
Сени болсун гьаман да
Яшавунг бек ярыкълы.
Сени гёрюп къойсам да мен тояман
Сен чечексен,
Мен бусам – акъ гюмелек,
Гелип сени бутагъынга къонаман.
Бал ашамакъ тюгюл мени мурадым,
Сени гёрюп къойсам да мен тояман.
Къарап турма гьасиретмен гече-гюн…
Тек мен учуп сени къоюп гетгенде,
Гелип къонуп бир балжибин уьстюнге,
Алып гетди сени сари балынгны,
Алышдырып яйнап тургъан гьалынгны.
Умутларым
Мен бурулуп табиатгъа къарасам,
Ошап гете сагъа, сени юзюнге.
Мен кёкдеги юлдузланы гёремен,
Сени сабур къарайгъан гьар гёзюнгде.
Денгизлени теренлигин гёремен…
Умутларым оьзенлердир агъагъан.
Сагъа бакъгъан мени сююв сырларым,
Ташгъын сувдай, чыгъып гетген ягъагъа.
Табиатгъа къулакъасып тынгласам,
Гелип сагъа тынглагъандай боламан.
Болмайгъангъа гьар гюн сагъа тынглама,
Табиатгъа тынглап, тоюп къаламан.
Йырла, аявлум, йырла
Бюлбюлню авазына
Ажайып гьашыкъ къырлар.
Бюлбюлден къалышмайсан,
Йырла, аявлум, йырла.
Юрекге йырлар балгьам,
Чечилмей буса сырлар.
Юрегим йыр сюйгенде,
Йырла, аявлум, йырла.
Йырла, токътамай йырла,
Йырлар болсун гьаман да.
Ичимден сени излеп
Кюстюн болгъан заманда.
Гечени къарангысын
Ачайым юлдуз урлап.
Йырларынг сююндюрсюн,
Йырла, аявлум, йырла.
Юлдузлу къыз болайым
Ай ярыкъ гече кёкге,
Юлдузлагъа къарасанг,
Ондагъы гёзелликге
Сен гьайрангъа къаласан.
Гьар юлдуз сюйгенлени
Гёзлерине ошайдыр.
Оланы яшавунда
Юлдуз болуп яшайдыр.
Аривлюкню къызлар да
Юлдузлардан алгъандыр.
Уланлагъа насипге
Юлдуз болуп къалгъандыр.
Ай ярыкъ, ачыкъ гече,
Юлдузлар ланс- ланс эте.
Гьашыкъланы сигьрулу
Юлдуз дюньягъа элте.
Юлдуз дюньягъа гёчюп,
Юлдузлу къыз болайым.
Алтын шавласын ичип,
Юлдуз кюйде къалайым.
Насиплилер сюйгенлер
Насиплилер сюйгенлер,
Сююв недир билгенлер.
Герти сююв инсангъа
Яшавунда бир гелер.
Къоюгъуз сюйгенлени
Сююнюп яшамагъа,
Сююв къаласын къуруп,
Яшавун башламагъа.
Сюйгенлер чечек тюгюл,
Сюйген юлкъуп алмагъа.
Гьариси ачгъан бир гюл
Къуллукъ этер талмагъан.
Сюйгенлер сююнмесе,
Лап да уллу талчыкъдыр,
Сюйгенлеге женнетни
Къапулары ачыкъдыр.
Сюйгенлени сююнчю
Сююндюрсюн бизин де,
Сюйгенлени алдында
Тураман мен тизимден.
Бизин къарлыгъачлар
Гьар йыл язбаш гелгенде,
Бизге къонакълар геле.
Язгъы гюнлерин бизде
Къарлыгъачлар оьтгере.
Оланы къаравуллап,
Къарай къаламан мен де,
Къачан язбаш геле деп
Санайман гюнлени де.
Бир эди, эки болду,
Сонг балалары тувду.
Абзарыбыз- бавубуз
Къарлыгъачлардан толду.
Учуп айлана, ойнай.
Дюньягъа къавгъа яя.
Мишигибиз гёрюнсе,
Бир къувун салып къоя.
Бир къарасанг оьзлеге,
Нече де арив затлар:
– Машалла, машалла, – деп,
Тюкюре къала къартлар.
Бир арив ангы булан
Уяталар эртенлер,
Бир арив чарнай оьзлер
Бу эртенни этгендей.
