Женнет МУСАЕВА

Алгъыш

 

Досунг булан ятынга

Яхшы болгъун гьаманда.

Яхшы атгъа ес болма

Унутма бир заманда.

 

Арив болмас, яхшы атынг,

Къалса ямангъа айланып.

Юрюшлеринг де къалса,

Яманлагъа байланып.

 

Нечик яхшы гьар ишге

Дюр бусанг сен пагьмулу.

Гиччи булан уллугъа

Бирни йимик рагьмулу.

 

Элибизни биригип,

Яманлардан якълайыкъ.

Дослукъ – байлыкъ экенни

Эсибизде сакълайыкъ.

 

Чакъыргъанча турмайман

 

Муаллими сорагъан

Тургъузуп гиччипавгъа:

«Атынг ким, бажарагъан

Гётерип шунча къавгъа?»

 

Яш шонда эретурду:

«Билмеймен», – дей, иржайып.

«Атын билмей къалмагъа

Тюгюлмю, яшым айып?

 

Сонг ананг сени эртен

Не деп чакъыра ашгъа?» –

Деп муаллим сорагъан,

Тамаша болуп яшгъа.

 

«Анам бирде чакъырмай,

Мен тез ач болагъангъа.

Чакъыргъанча мен барып,

Олтуруп къалагъангъа».