Патимат Зайнитова:

Патимат Алавутдиновна Зайнитова Борагъанны ювугъундагъы Бамматюртда тувгъан. Онда 8 класны оьр къыйматлагъа битип, Грозныйдагъы педучилищеге тюше. Ону яхшы къыйматлагъа битдирип, юртунда муаллим болуп ишлей. Агьлю къургъан сонг Борагъангъа гёче. Мунда да муаллим болуп ишлей. Охувчуланы ва муаллимлени арасында яхшы абур ва сый къазана.

«1964-нчю йыл, насип болуп, Магьаммат Атабаевни ва Абдулкерим Залимхановну шиъру китаплары къолума тюшдю. Шо гюн-бугюн къумукъ тил, къумукъ поэзия мени жан азыгъым», – деп яза ол оьзю де.

Борагъан бойда «Ёлдаш» газетни алып башлагъан 2002-нчи йылдан берли, гьар йыл да огъар языла, ону бир материалын да къоймай охуй, адабият бетлерине буса бир нечакъы керен къайтып, олардан дарс ала, жыйып сакълай. Патимат Алавутдиновна оьзю де яза. Ону шиърулары Гюйдюрмесде чыгъагъан «Гумс», Хасавюртда чыгъагъан «Къумукъ  тюз», «Ёлдаш» газетлерде бир нече керен чыкъгъан. 

Биз огъар сююнчю кёп уьстюнлюклер ёрайбыз!

 


Абас Мамаев.

Борагъан юрт.


 

Къайтып гелер

гёк язбаш

 

Сююнчюмню бюрю чечек ачмады,

Къуванчымны шавласы нюр чачмады.

Къарлыгъачым бийиклеге учмады –

Англамадым: неге буздунг антынгны.

 

Тек мен шо гюн гьалекленип къалмадым,

Къап-къарагъа бояп сени алмадым.

Сени гёзлеп орамларда къалмадым,

Намусума къаршы туруп болмадым.

 

Хапарсыздан, чакъ бузулуп, бир гьавур

Емиш бавгъа явуп къалса буз-янгур,

Шо себепден къуруп къалмай чы тамур –

Табиатгъа этме герек чи абур.

 

Йыл айланып, къайтып гелир гёк язбаш,

Жанландырып, янгыртып тавну-тюзню.

Къулач яйып, ала гёзлю бир къызъяш

Булакъ башда къаршылар янгы язны.

 

Гёзлер бола табиаты кёп тюрлю…

 

Гёзлер бола жанынгны алдатагъан,

Кюлеп-ойнап кисенгни бошатагъан,

Гёзлер бола окъдай уруп йыгъагъан,

Гёзел боюнг абатланып чыгъагъан.

 

Гёзлер бола – хатирсиз эки ялын,

Кесевлерден уллу от яндырагъан.

Гёзлер бола гётерилген къылычны

Бир къараву къынына салдырагъан.

 

Гёзлер бола, танысанг, оьзденлиги

Сав дюньяны мал-матагьын утагъан,

Гёзлер бола, англасанг, гёзеллиги

Яшавунгну женнетге ошатагъан.

 

Гёзлер бола, оьзлеге бир ёлугъуп,

Оьмюр бою гьеч оюнгдан таймайгъан.

Гьакъылынга, юрегинге ес болуп,

Гече-гюнлер яллыкъ тапма къоймайгъан.

Гёзлер бола табиаты кёп тюрлю…

 

Багьанасы не экен?

 

Август ай. Ярыкъ гече – шыплыкъда,

Тек тамаша гьалеклене юрегим….

Асил гече, неге юрек талчыкъда…

Себеби не? Бар чы бары герегим.

 

Башдан оьтген сююв гьисли язлармы?

Йырдан-сырдан толгъан сари яйлармы?

Гёк кёгюнгде ялынлы яшмынлармы?

Яшав янчгъан бугюнгю ташгъынлармы?

 

Яда буса йыракъдагъы янгурлар,

Ювукъдагъы тавлармыкен, тюзмюкен?

Яшавунга ярдай къаршы турмагъа

Гьазирленген алтын тюслю гюзмюкен?

 

Салкъын гече… Ай булутгъа батыла,

Уьюм мени къуршай айры пашманлыкъ…

Танг сызыла… Жавап бере юрегим:

«Талчыгъынгны багьанасы – гьашыкълыкъ».

 

Ата юртума

 

Биринчилей, къайтып-къайтып,

«Анам» деген сёзюм айтып,

Башлап абат алгъан ерим,

Яшлыгъымны эркелетип,

Илму-низамгъа уьйретип,

Яшав ёлгъа салгъан элим.

 

Сувукъ къыш да, яллав яй да

Дертлеримни, сырларымны

Чечмеге гелеген юртум.

Къайгъымны да, сююнчню де

Оьзю булан теппе-тенг

Экиге бёлеген юртум.

 

Тувгъан ерим, азиз элим:

Асил ярыгъынгны сени

Учгъунуман, азыман.

Ата юртум, Бамматюртум,

Янсын учун сёнмей отунг,

Жаным берме разимен.

 

Дюнья айлана

 

Яшавда адиллик оьр болса,

Дюнья асил айлана.

Танг къата, гюн бата –

Айлана дюнья.

Бюр тола, гюл бола –

Айлана дюнья.

Къуш  бала къув бола –

Айлана дюнья,

Юлдузлар лув яна –

Айлана дюнья.

 

Адилликден адилсизлик оьр болса,

Дюнья шулай айлана:

Тав-ташлар хум бола –

Дюнья айлана,

Тын сувлар дув бола –

Дюнья айлана,

Яз гюню буз ява –

Дюнья айлана.

Оьч тиллер ув яя –

Дюнья айлана.