Тюрк халкъланы айтывлары ва аталар сёзлери
Чачагъанда юхласанг,орагъанда йыларсан.
Чалынмагъан отдан бичен болмас.
Юз манатынг болгъанча, юз къурдашынг болсун.
Арпа орагъанда бешев яхшы, гьалива ашайгъанда экев яхшы.
Къызгъанчыны бармагъын гессенг де, къан акъмас.
Ачувлу ит аягъынгдан хабар, ачувлу адам ичингни талар.
Бёрю булангъы лакъырда тюбегингни гьазир тут.
Душманынг иржайып аркъанга бичакъ урар, къурдашынг урушуп балагьлардан къутгъарар.
Авлакъны гёзлери, орманны къулакълары бар.
Мишикге – оюн, чычкъангъа – оьлюм.
Эки арышны арасына эки ат егилмес.
Гёрмегени – гёрме сюе, гёргени – бетин чюе.
Дав битгенде, игитлер кёп болур.
Батыр башын салгъан, къачакъ гьызын салгъан.
Къойчуну канты бёрюге етишмес.
Йип инче еринден уьзюлер.
Къутургъан айгъыр сабанлыкъда солкъ болур.
Оьмюр берген, гьакъыл бермеген.
Бир гюнге къоюлгъан иш минг гюнге узатылар.
Ишден уьркмеген уста болур.
Етти бичер–бир гесер.
Етти межит къургъанча, етти етимни сакъла.
Яхшы терек яман емиш бермес.
Досдан айырылгъан йыл йылар, къардашдан айырылгъан он йылар, ватанындан айырылгъан оьмюрю йылар.
Яш болгъаны къарт болар, къарт болгъаны яш болмас.
Балагь атгъа минер, насип яяв гетер.
Къынгыр чюйню ташлама, харлы боларсан шогъар да.
Тёнгек де гёзел болар, гелин йимик ягъынса.
Къара сыйыр да акъ сют бере.
Ат уручу ине урлагъанда тутулгъан.
Гелинлени айыргъан къысырдан да къуру къалыр.
Атасын абурлагъанны оьзюню де балалары абурлар.
Ат къачса, тутарман, сёз чыкъса, тутмасман.
Сакъалынг булан макътанма, текени де сакъалы бар.
Ит деп айтсам, юню ёкъ, адам деп айтсам, бети ёкъ.
Бир къол булан тююн чечилмес.
Бир адам оьтсе, гьызы къалар, юз адам оьтсе, ёл къалар.
Къаймакъ сют болмас, къатын къыз болмас.
Яхшы тирев салсанг, чириген багъана да токътар.
Сёзю алтынгъа тие.
Яхшы яхшымы яда гёзел яхшымы?
Гьаплап болмайгъан кулай юртгъа бёрю гелтирер.
Гьакъыллыны иши кёп, гьакъылсызны сёзю кёп.
Эки къолгъа бир иш.
Сиривден айырылгъан къозу бёрюге азыкъ болур.
Ёлда ёлавчу яхшы, урушда батыр яхшы.
Гьазирлеген Паху Гьайбуллаева.
