Тезде Совет Союзну Игити Абдурагьман Абдуллаевни уланы Аселдер атасыны гьакъында хабарлагъан эди. Абдурагьман кёп яшлайын етим къалгъан. Атасы Абдулла къызыл партизан болгъан, халкъ учун жанын къурбан этген.
Мыйыгъы гёгерип битмеген Абдурагьман 1939-нчу йыл Совет Армиягъа чакъырыла ва ватандаш борчун кютмеге гете. Сержант школаны бите туруп, огъар финлер булангъы давда ортакъчылыкъ этме тюше. Ол бёлюкню командири гьисапда давну ёлу булан гетип, Запорожьени, Ростовну, Туапсени азат этивде душмангъа къаршы ябуша. Сонггъа таба ол разведчик бола.
1944-нчю йыл совет асгерлени, Севастопольну алып, «Сапун тав» деген ерни немислерден азат этмек учун жанын-къанын аямай ябушувунда, бажарывлу командир гьисапда А.Абдуллаев оьзюн къоччакъ кюйде гёрсете. Абдурагьман Абдуллаев бир нече керен яралана. Шо къоччакълыкълары учун СССР-ни Оьр Советини Президиумуну указы булан 1945-нчи йылны март айыны 24-нде Украина фронтуну 51-нчи армиясыны 105-нчи атышывчу полкуну бёлюгюню командири, старший сержант Абдурагьман Ягьияевич Абдуллаевге Совет Союзну Игити деген ат бериле, Алтын Юлдуз ва Ленинни ордени булан савгъатлана.
Давдан сонггъу йылларда Абдурагьман Абдуллаев тюрлю-тюрлю къуллукъларда чалыша. Бир башлап, Хасавюртдагъы заводну управляющийи, юзюм совхозда парторг, сонг гьав этегенлени союзуну председатели бола. Артдагъы йылларында А.Абдуллаев Юзбаш-Яхсай сугъарыв управлениени Ботаюртдагъы участкасында загьмат тёге.
–Атам Абдурагьман,–деп хабарлай уланы Аселдер,– уллу чагъына да къарамайлы, жамият ишлерде де жагь кюйде ортакъчылыкъ эте эди. Больницаны, школаны, администрацияны бинасын къурагъанда, район гьакимни уьстюне барып, ишни чалтлашдырмакъны, сан янын яхшылашдырмакъны талап эте эди. Элине, юртуна рагьмулу ишлер этип, юртлуларыны абурун-сыйын къазанды. Ону школаларда, яшлар бавларында, халкъ арада насигьатлар берип де пайдасы тие эди.
Айрокъда Уьстюнлюкню гюнюн белгилейгенде атам «Днепрни игити» деген фронт йырын агъачкъомузун чертип, гьайран арив йырлай эди. Анам огъар: «Дюр гьали, сенден къайры адам агъачкъомуз чертмегендир, мени атам Эндирейни ичин оькюртюп сокъма да согъа эди, йырлап адамланы гьайрангъа да къалдыра эди. Савут – сени агъачкъомузунг, ангынг уьйден арекге чыкъмай», – деп тогъушагъан кюю бола эди. Гьавчу десегиз, бир гьавчу эди. Ол къазангъанын авул-хоншугъа да уьлеше эди.
Атам армияны къатты низамындан къайры да, тюзлюкню сюеген адам эди. Загьматдан баш къачырмай яшады. Гьарамзадаланы гёзю булан гёрюп болмай эди. Дагъысын айтмагъанда, кёп-кёп терс ёлгъа тюшген агьлюлени насигьатчысы болуп, оланы тюз яшавгъа гёзлерин ачды, ругь берди.
Мыйыгъы гёгерип битмеген Абдурагьман 1939-нчу йыл Совет Армиягъа чакъырыла ва ватандаш борчун кютмеге гете. Сержант школаны бите туруп, огъар финлер булангъы давда ортакъчылыкъ этме тюше. Ол бёлюкню командири гьисапда давну ёлу булан гетип, Запорожьени, Ростовну, Туапсени азат этивде душмангъа къаршы ябуша. Сонггъа таба ол разведчик бола.
1944-нчю йыл совет асгерлени, Севастопольну алып, «Сапун тав» деген ерни немислерден азат этмек учун жанын-къанын аямай ябушувунда, бажарывлу командир гьисапда А.Абдуллаев оьзюн къоччакъ кюйде гёрсете. Абдурагьман Абдуллаев бир нече керен яралана. Шо къоччакълыкълары учун СССР-ни Оьр Советини Президиумуну указы булан 1945-нчи йылны март айыны 24-нде Украина фронтуну 51-нчи армиясыны 105-нчи атышывчу полкуну бёлюгюню командири, старший сержант Абдурагьман Ягьияевич Абдуллаевге Совет Союзну Игити деген ат бериле, Алтын Юлдуз ва Ленинни ордени булан савгъатлана.
Давдан сонггъу йылларда Абдурагьман Абдуллаев тюрлю-тюрлю къуллукъларда чалыша. Бир башлап, Хасавюртдагъы заводну управляющийи, юзюм совхозда парторг, сонг гьав этегенлени союзуну председатели бола. Артдагъы йылларында А.Абдуллаев Юзбаш-Яхсай сугъарыв управлениени Ботаюртдагъы участкасында загьмат тёге.
–Атам Абдурагьман,–деп хабарлай уланы Аселдер,– уллу чагъына да къарамайлы, жамият ишлерде де жагь кюйде ортакъчылыкъ эте эди. Больницаны, школаны, администрацияны бинасын къурагъанда, район гьакимни уьстюне барып, ишни чалтлашдырмакъны, сан янын яхшылашдырмакъны талап эте эди. Элине, юртуна рагьмулу ишлер этип, юртлуларыны абурун-сыйын къазанды. Ону школаларда, яшлар бавларында, халкъ арада насигьатлар берип де пайдасы тие эди.
Айрокъда Уьстюнлюкню гюнюн белгилейгенде атам «Днепрни игити» деген фронт йырын агъачкъомузун чертип, гьайран арив йырлай эди. Анам огъар: «Дюр гьали, сенден къайры адам агъачкъомуз чертмегендир, мени атам Эндирейни ичин оькюртюп сокъма да согъа эди, йырлап адамланы гьайрангъа да къалдыра эди. Савут – сени агъачкъомузунг, ангынг уьйден арекге чыкъмай», – деп тогъушагъан кюю бола эди. Гьавчу десегиз, бир гьавчу эди. Ол къазангъанын авул-хоншугъа да уьлеше эди.
Атам армияны къатты низамындан къайры да, тюзлюкню сюеген адам эди. Загьматдан баш къачырмай яшады. Гьарамзадаланы гёзю булан гёрюп болмай эди. Дагъысын айтмагъанда, кёп-кёп терс ёлгъа тюшген агьлюлени насигьатчысы болуп, оланы тюз яшавгъа гёзлерин ачды, ругь берди.
З. Басханов.
Суратда: Абдурагьман Абдуллаев уланы Аселдер булан.
