Дёртлюклер
Ана тилим – ата юртда яшайгъан
Бизин къумукъ халкъны уллу байлыгъы.
Къумукъ юртлар юлдузлагъа ошайгъан–
Къумукъ элни оьктемлиги, байлыгъы.
* * *
Субай терек, бийиклеге гьавлагъан,
Нелерине сукъланасан кёклени?
Билмейсендир, кёклер гёзню тартса да,
Гьёкюндюрген сендей, мендей кёплени…
* * *
Ойлар битмей, ара бёлмей гелелер.
Олар мени нече де бек арыта…
Уллу ойлар, сакъ турмасанг, инишим,
Воллагь, яман ишлеге де тарыта…
* * *
Жибин де не ойлашдырма башынгны…
Шому гьали сени оюнг гирмеген?
Кёп затлар бар бузагъан бу яшавну,
Биз оьзлени жибин чакъы гёрмеген…
* * *
Тав да, мен де бир гюн бираз эришдик.
Шо гюн-бугюн тав тамаша кюстюне.
Орайса да о тав магъа бийикден,
Тек мен барып миндим ону уьстюне!
* * *
Сюзюк сувлар, башланагъан оьзенлер,
Алгъасайбыз, мен – оьрге, сиз – энишге…
Гьеч бармыкен, нече тюсге боялмай,
Мурадына таза кюйде етишген.
* * *
Нече гелип, нече гезик гетсем де,
Гёзелим, бир гёзлерингден тоймадым.
Нече керен сагъа алгъыш этсем де,
Меники деп айтма бир де болмадым.
* * *
Яшавунда не яхшылыкъ гёрсе де,
Адам тоймай, етишсе де йыллары…
Къартланы мен нартлар йимик гёремен,
Сёйлей буса юрегинде къыллары.
* * *
Яшавда, ювугъум, ёлугъа не де.
Ярашма болмасдай къаршылыкълар бар,
Тек бираз чыдасанг, биз тувгъан ерде
Яшынып юрюйген яхшылыкълар бар.
* * *
Излей туруп гьар кимде бир оьзюмню,
Гьар кимде бир къоя эдим гёзюмню.
Гьар кимге бир ошайман деп талашып,
Орта ёлда къалдым, оьзюм адашып…
* * *
Сукъланайым тереклеге бюрленген,
Сен оланы емишини еси бол!
Мен санайым гечелени гетдирген,
Сен оланы шыплыгъыны сеси бол…
* * *
Сени гёрдюм мен бу гече тюшюмде,
Тюлюмдеги насибимден уялмай.
Бола буса адам тюшде яшама,
Юхлап турма сюер эдим уянмай…
* * *
Акъчасы кёп пил булан да ябушар.
Акъча байлыкъ не писликни этмеген?
Жыйгъан малын алып, тююп тююнге
О дюньягъа гьеч бирев де гетмеген.
* * *
Кёпню гёрген бизин уллу аталар,
«Яшда гёрген яшынмас» деп айталар,
Сав болмас дей, не гереклер этсенг де,
Яшав сагъа яшда салгъан яралар.
* * *
Гюл байламгъа безендирме деп сени,
Гюл урлукълар чачгъан эдим бавума.
Огь, эливаш, не билейим мен энни,
Саричечек болуп чыкъды бары да…
* * *
Тамаша халкъ, тындырыкълы айтсам да,
Айтгъан сёзюм ерде къала батылмай…
Оьзюм булан янгыз юрюй янымда
Янгы шиърум, биревге де айтылмай.
Сегизликлер
Жан къурдашлар излей чыкъдым бир чакъда,
Инг тизивю болгъан экен бу якъда.
Арив къызлар изледим яш башыма,
Инг аривю болгъан экен къаршымда.
Яшама да арив ерлер изледим.
Насибимни йыракълардан гёзледим…
Инг арив ер болгъан экен Къазаныш,
Ата юртум, гьар уью магъа таныш.
* * *
«Бу шат яшав меники» деп, алгъасап,
Мен ойлашмай боламанмы айтмагъа…
Биз къонакълай гелген уллу дюньягъа
Бир зат сама герек къоюп къайтмагъа.
Не зат къойма герек, ону ким биле?
Не зат мени эсге салып яшасын?
Къой, мен ерге орнатайым къоз терек,
О яшасын. Яшлар да къоз ашасын.
* * *
Йылларымны сизге къоюп гетмесмен,
Сайдан алса эгер олар тамурун.
Оьмюрюмню зая гьисап этмесмен,
Йыллар булан болса мени абурум.
Гетмесинлер йыллар зая агъылып.
Гетген йыллар – мени гёзюм, къолларым.
Насиплидир яшавунда бажаргъан
Йыллар булан безендирип ёлларын.
* * *
Япыракълар саргъалгъан заман битип,
Уьзюлюп тюшелер астаракъ ерге…
Шо гьалда мени де заманым етип,
Гетермен ёкъ болуп аршлагъа оьрге.
Мен гетген булан гьеч бузулмас дюнья,
Дюньягъа гелген сонг, гетме де герек.
Тек, яшав, тилеймен оьч болма магъа,
Болмайым яшавда пайдасыз терек.
* * *
Исси ерге къарайгъандай гёзюбюз,
Адамны да сюебиз биз иссисин.
Сувукъ къатты. Сувукълукъну сёзю аз.
Исив экен гьар-бир затны есиси.
Исив тюшсе, жанлана сав табиат…
Исив излей емишлер де терекде,
Иссилик бар десенг болур янгылыш,
Адамдагъы сюювю ёкъ юрекде.
* * *
Оьз-оьзюнге талпынсанг да бир-бирде,
Бир-бирде сен оьз-оьзюнгден къачгъансан.
Кёп гиччилей юрегингде йымышакъ
Сен юз тюрлю сююв урлукъ чачгъансан.
Сююв урлукъ, сыйлы гьислер тувдуруп,
Юрегингде сени даим яшажакъ.
Есисине ошамагъан мал гьарам –
Ишлеринг де юрегинге ошажакъ.
