Гьар йыл ноябр айны  ахырынчы къаттыгюнюнде Аналаны гюнюн белгилейбиз. Шо гюн бизин уьлкебизде гьар тюрлю ёлугъувлар, шатлы жыйынлар оьтгериле. Бизге, яшлагъа,  яшав береген де, шу дюньяны нюрлю ярыгъын гёрсетген де–Ана. Бизин, авлетлени,   нарыста чагъыбыздан тутуп, оьзюню дериядай зор уллу  сюювю, гьайлы янашыву булан нечесе гечелени юхусуз, кирпик къакъмай  оьтгерип, къакъакъ йырлар айта туруп оьсдюрген де – Ана! Бизге, яшлагъа,  къажымайгъан  аркъатаяв болуп, гьар-бир иши-бизни якълап да, хаталарыбызны гечип, биринден-бири  гючлю дуалар, алгъышлар этип, насигьатлар бере, гьар-бир балагьдан къоруй туруп,  аякъ уьстге салагъан да–Аналар! Уллу болсакъ да, амма гиччи яшлар йимик анабызны сюювюн гьис этебиз. Ондан илиякълы, рагьмулу сёзлер гёзлейбиз, къыйыныбыз-дертибизни айтабыз, сыр чечебиз.

Яшавдагъы бары да къыйынлыкъны, къайгъыны-дертни, къысматны авур югюн янгыз таш йимик къатты ана юрек гётерип бола. Ону чартлатып, сындырып, уватып  болагъан гюч ёкъдур. Неге тюгюл, шо уллу, къатты юрек авлетлеге бакъгъан сюювден толгъан…

«Ананы бир балам деген сёзюнден,

Сююв тама, сююнч тама, бал тама.

Ананы бир гёзьяшындан бир бюртюк,

Авур зат ёкъ бу дюньяда бир сама»,–деп язгъан Дагъыстанны халкъ шаири Магьаммат Атабаев.

Ананы авур гёзьяшлары тёгюлеген гюнлени биревге де гёрсетмесин. Дюньяны балагьлардан, ананы гёзьяшлардан къоруп сакълама къаст этейик.

Байрамыгъыз къутлу болсун, аявлу Аналар! Дюньяда сиз гёрмеген яхшылыкълар къалмасын! Уьйлеригизге парахатлыкъ, къуванч, берекет, насип ёрайбыз. Авлетлеригизни къайгъыларын гёрсетмесин. Гёргенлеге Яратгъаныбыз сабурлукъ салсын! Давлар да токътап, уланларыгъыз уьйлеригизге эсен-аман къайтма насип болсун! Минг макътавлар болсун сизге, Аналар!

 

П. ГЬАЙБУЛЛАЕВА.