Нёкерлер
(Масал)
Бир элде орам булан
Бара турагъан улан
Айтгъан сёзню эшитип,
Эки нёкер тез етип:
– Алдыбызгъа тюш! – деген.
Улан сорай: – Вагь, неге?
– Эшитдик сен айтгъанны,
Сёгегенингни ханны.
– Айтмагъыз чы ялгъанны,
Сёкмедим чи мен ханны.
– Таш юрекли зулмучу, –
Дейгенинг? – Мен ону чу
Айтдым хожайыныма,
Кёп аз гьакъ тёлейгенге
Тёгеген къыйыныма.
– Бу абдал сёйлейгенге,
Бизин бютюнсюз этип,
Оьзю болуп мекенли!
Бары халкъ билегенде,
Ким зулмучу экенни.
Къыз ва улан
(Масал)
Антика суратдай къыз,
Барагъан орам булан
Эслеген артын таптап
Юрюйгенни бир Улан.
– Улан, нетесен хари
Артымда болуп къуйрукъ.
– Гёргендокъ сююп къалдым,
Юрегим этип буйрукъ.
– Буса, Улан, инг башлап,
Къара яхшы ойлашып,
Менден кёп гёзел артдан
Гелеген шо къурдашым.
Бурлукъса, гертилей де,
Тиштайпа етип геле.
Гёрсе – къарт къатын. Улан
Алдангъанлыгъын биле.
Артындан етип къызны:
– Алдатдынг,– дей, талчыгъып.
– Ёкъ, оьзюнг алдатдынг чы,
Ялгъанчы болуп чыгъып.
Биревню сюе туруп,
Башгъасына къараймы?!
Эркекге сёзюн шонча
Ер этмеге яраймы?!
Тамашадан-тамаша
Тамашадан-тамаша:
Гьали нетме де ярай.
Гьалал халкъ сала гьарай,
Салса-салсын, ким къарай?!
Бир тайпа, талап-юлкъуп,
Шиша къала къуралар.
Тек халкъ ачгъа оьлмесге,
Там-тармашып туралар.
Алысын байлар урлап,
Къыргъа «агъыла» байлыкъ.
Загьматчы халкъны буса
Бозартып къоя айлыкъ.
Айлыкъ дегенде, о да,
Билесиз чи, кюлкюлю.
Оьзюленики буса –
Пайлавудай тюлкюню.
Акъча къаплар законну
Резинни йимик соза.
Иши судгъа тюшсе де –
Уллу терси де оза.
Гёк ёл ачыкъ олагъа,
Он адам оьлтюрсе де.
Савлайын жамиятгъа
Зор зарал гелтирсе де.
Акъчалы ишге тюше,
Акъчасызлар – орамда.
Гьалал халкълар янчыла,
Озуп болмай гьарамдан.
Я Аллагь, савлукъ берсин
Аврувлары барлагъа.
Акъчасызны ятывун
Сала коридорлагъа.
Айтмасакъ да ярайдыр
Вузлагъа тюшегенни –
Берекетсиз ЕГЭ де,
Охувчуну екмейли,
Бар халкъны егегенни.
Полиция десек де,
Шо кепдебиз гьали де.
Алдындай оьтюп тура
«Макъталагъан» ГАИ де.
Гьайранлардан да гьайран:
Гьали нетме де ярай.
Халкъ сала вуя-гьарай,
Сала турсун, ким къарай?!
Тамашадан тамаша:
Гьали нетме де ярай.
Гьатта чархларын сатып,
Савдюгер этме ярай.
Акъча алма эгер де
Сюйсенг де несиягъа1,
Мунчакъысы бизге деп,
Ясагъын сала сагъа.
Планлар да сатыла,
Булай берилмей о да,
Ону ставкасы да
Хыйлыдан болгъан мода.
Ломайдан акъча юлкъуп,
Ишге алма да ярай.
Сатып диплом да алып,
Гьаким болма да ярай.
Тамашадан-тамаша:
Гьали нетме де ярай.
Гьалал халкъ сала гьарай,
Сала-салсын, ким къарай?!
Оьрде айтылгъанлайын:
Биз шулай къалкъ болгъанбыз.
Ойлашыгъыз оьзюгюз,
Гьали не халкъ болгъанбыз?
Гьайранлардан да гьайран:
Гьали нетме де ярай.
Хырдангъа ерли хавгъа
Батгъан халкъ къайда къарай?!
Несия – кредит, борчгъа акъча алыв
Дёртлюклер
Гьакъыл башда экенге,
О ерлешген лап оьрде,
Ёгъесе аякълардай
О болар эди ерде.
* * *
Коррупциялыкъ – о тот
Уьлкебизге къабунгъан.
«Рак» аврувдай бола о
Элни элтме «къабургъа».
* * *
Оьзек ери яшавну
Тюгюл гючде-къуватда.
Аслу маънасы ону,
Озокъда, гьакъыкъатда.
* * *
Ихтияр яндан тенгбиз
Барыбыз да кагъызда.
Эливаш, гьакъыкъатда
Тюгюлбюз бир янгыз да.
* * *
Тюзлюк де, гьакъыкъат да –
Пакъырлар зар-зигерли,
Олар тапталгъан чакъы,
Болмасбыз алдын ерли.
* * *
Хасмушлар байтул2 малгъа
Шиша къалалар къура.
Туснакъ: «Оланы ери
Муна», – деп къарап тура.
* * *
Кёплер пышдырыкъ ёлда
Бай болма этип далап:
«Хужу, гьалиги заман
Эте, – дей, – шулай талап».
* * *
Барабыз чы аламны
Чыгъарып дарбадагъын,
О бизден сонгулагъа
Тарыкъ тюгюлмю дагъы?!
* * *
Эби бармы дюньягъа
Биз этеген заралны,
Мисалдыр эсгерсек де
Чёлге дёнген Аралны1.
* * *
Бармакълар бирикгенде,
Айлана юмурукъгъа,
Уьлгю гёрсетегендей
Сыкълашмагъа къумукъгъа.
1Арал – 20 асруда Орта Азияда къуругъан кёп уллу кёл.
* * *
Шексиз мен насиплимен
Менден насипсизлерден.
Болмасын насипсиз де,
Аллагь, гьеч бирев менден.
Билсем мен, насипсизмен
Менден насиплилерден.
Насиплилер де менден
Халкъгъа бакъмасын оьрден.