Бабаюрт районну халкъы хас асгер гьаракатда ортакъчылыкъ этеген гьар асгерчини гьакъ юрекден якълай, гьаракат башлангъан гюнден тутуп, олагъа оьзлени янындан болагъан кёмегин этмеге де къасткъылалар. Шолай кёмек райондан гетген йылны ичинде бир-нече керенлер йиберилип турду. Бу гезик буса районлулар жыйгъан кёмекни оьзюбюз алып бармагъа токъташдыкъ.

 

Райондан оьзлеге кёмек гелегенни хас дав гьаракатда ортакъчылыкъ этеген яшлар биле, дагъы да артыкъ этип айтгъанда, ону олар къаравуллай эдилер. Къачан чыгъажакъны, не бойгъа баражакъны билмеге сююп язгъанлар да болду. Озокъда, бугюн Бабаюрт райондан Ватанны герти якълавчусу гьисапда миллетчилер ва илбислер булан ябушагъан 200-ден де артыкъ улан бар. Оланы барын да гёрюп, гьарисини аманлыгъын билип, уьюнден гелген ашамлыкъланы, къайнар саламланы бермеге бажарылмайгъанны биз башдан тутуп да яхшы биле эдик. Бизин якълыланы кёбюсю Запорожск бойда экени де бизге аян эди. Шо саялы да биз шо бойгъа, Кахов денгизни ягъасында ерлешген Васильевка деген шагьаргъа ерли етишмеге планлашдыкъ. Сонгугюн, 24-нчю февральда, ГАЗел машинни толтуруп ёлгъа чыкъдыкъ.

Мени булан шо къыйын ва жаваплы сапаргъа Бабаюрт район администрацияны яшёрюмлени, маданиятны ва спортну ишлерине къарайгъан бёлюгюню ёлбашчысы Арслан Далгьатов, жамият ишлени юрютеген адилянгыюртлу уланлар Ислам Исламов ва Алберт Хасболатов гелдилер.

Мен бу ерде хас асгер гьаракатда ортакъчылыкъ этегенлеге тарыкъ-герекни жыйывда районну Тамазатёбе, Тотаюрт, Янгылбай, Геметёбе, 1 номерли Львовский, Герменчик, Бабаюрт, Люксембург ва Адил Янгыюрт юртларыны халкълары актив кюйде ортакъчылыкъ этгенни эсгермеге сюемен. Кёмеклешивге уллулар да, гьатта школаланы охувчулары да къол байладылар. Гьакъыкъатда 250-ден де артыкъ ящиклерде яшлагъа окопларда тарыкъ майчыракълардан башлап, исси чораплар, аякъгийимлер, татлиликлер, тазалыкъ этив алатлар, демек, 4 тондан да артыкъ мал жыйылды. Бу ишде бабаюртлу Рабият Гьажиеваны атын айрыча эсгермекни тийишли гёремен. Оьзюню хас дав чарада я авлети, яда буса къардашы болмаса да, ол шо ишге жаны-къаны булан берилди, жыйылгъан малланы бир ерге топламакъ учун абзарын-уьюн берди, шолар ГАЗелге юкленип, ёлгъа чыкъмай туруп, янын салып ятмады. Гьар ящикни ичинде школаланы охувчулары асгер борчун кютегенлени Ватанны якълавчусуну гюню булан къутлап, исси ёравлары булан язылгъан кагъызлары да бар эди.

Тюзю, жыйылгъан малны хас дав гьаракат юрюлюп турагъан ерге етишдирмек учун машин тапмай да къыйналдыкъ. Машини барлар тавакаллыкъ этмеге сюймей эдилер. Олагъа айып этмеге де гьакъыбыз ёкъ. Чапгъан алыр ярышны дегенлей, машин де тапдыкъ, багьасына да къыйыш­дыкъ, районну башы Даниял Исламов харжны гьайын да этди.

«Бизин уланланы янгыз оланы къардаш-досу тюгюл, олар уьстюнлюк булан ожакъларына эсен-аман къайтажагъын савлай Бабаюрт район гёзлей. Олар бизин кёмегибизни гёзлеген, биз олагъа болагъан кёмегибизни этмеге де герекбиз. Кёмек жыйывда ортакъчылыкъ этген районну бары да халкъына Аллагь рази болсун! Машин булан четимлик болмас», — деди Даниял Исламов, алдыбызгъа чыкъгъан четимликни айтып, ону уьстюне баргъанда.

Масъала чечилди… Ёлгъа чыкъдыкъ… Ёлгъа чыгъа­гъанда «гьабас бара турасыз», «онда атышывлар бола, топлар атыла», не башыгъызны авуртайым, бизин гьайыбызны этип, бармасны янын тутгъанлар да болду. Озокъда, давлар юрюлюп турагъан ерге бармагъа гёз алгъа тутгъанда, онда тынч болмажакъны биз де яхшы англай эдик. Сонг да, биз бармагъа токъташгъан Васильевка шагьардан украинлилер ерлешген ерлери 5-10 чакъырым арекде экенни де яхшы биле эдик. Тюзю, къоркъунчлукъ бар эди. Буса да, шонда гьар гюнюн, гьар мюгьлетин йиберип турагъан бизин уланлагъа онда турмагъа къоркъунчлу тюгюлмю? Олар буса, шо къоркъунчлу мюгьлетлени 2 йылны боюнда башындан нечакъы йиберип, сесин де чыгъармай, буйрукъ болса, алгъа бармагъа телпинип туралар. Шо ойлар бизин тавакаллыкъгъа бармагъа борчлу этди.

Шо гюн чакъ да яман болмады. Эртен гелмеге башлагъан къар учгъунлар ерни акъ этмеге къараса да, тюшге таба гюн иржайды, къардан бир зат да къалмады. Экинчи гюн эртерек биз дазудан чыкъдыкъ ва Василь­евкагъа багъып ёлубузну узатдыкъ. Васильевка – Кахов денгизни ягъасында ерлешген шагьар. Дондагъы Ростов шагьардан онда ерли 440 чакъырып ёл бар. Шо ёл Мариуполь ва Мелитополь шагьарлардан, ДНР ва Запорожск областлардан оьте. Василь­евканы бир бети – фронт. Бизинкилер къуллукъ этеген Токмак шагьардан да о 40 чакъырым арекде. Биз шо шагьарны сайлагъаныкъ да негьакъ тюгюл. Онда бизин районлулар да гелип бола. Ювугъунда асгерге чакъырылгъан бизин яшлар къуллукъ этеген Лесное, Михайловка йимик юртлагъа шагьар ювукъда ерлешген. Гьакъыкъатда бизин планыбыз тюз болуп да чыкъды…

Мариупольдан биз эртен он битип чыкъдыкъ. Шагьар янгыдан къурулуп тура десе де ялгъан болмас. Къурулуш ишлер гечесигюню булан токътамай. Озокъда, ёлну бою булан созулгъан Азовсталь завод да тергевюбюзню тартды. Бузулгъан уьйлер кёп бар. Гьатта бир сав уьй де ёкъ йимик гёрюне. Тек шагьар яшай. Шагьарлылар Россия булан бирге гележекге умутлу къарайлар.

Шагьардан 20 чакъырымлар арекде биз биринчи керен токътадыкъ. Бизин ёлдашыбыз Осман Османовгъа башгъа янгъа гетмеге тюшдю.

Осман Османов – Дагъыс­танны халкъ игити, капитан, ротаны командири. Ол ата юрту Адил Янгыюртгъа къысгъа болжаллы отпускагъа гелген эди. Гетмеге тюшгенде буса, биз де шо бойлагъа барагъанны билгенде, бизин булан ёлгъа чыкъды.

Блокпостда огъар дав ёлдашы къарап табулду. Ону булан дав этеген ёлдашларына ашамлыкълар булан ящиклени де бердик. Савболлашыв таъсирли болду. Айырылмагъа сюймей эдик. Осман оьзю де тарлыкъды. Амма районлулар оьзюне ва дав ёлдашларына этген тергевден сююнгенин де яшырып болмады. Осман, савболлаша туруп, районлулагъа гьакъ юрекден баракалласын билдирди, ватандаш борчун уьстюнлю кюйде кютюп, уьйге уьс­тюнлюк булан къайтмагъа сёз де берди.

Бирдагъы керен биз Азов денгизни боюнда ерлешген Приморск деген гиччирек шагьарда токътадыкъ. Сонг билген кюйде, шагьаргъа 1770-нчи йылларда но­гъайлар къазыкъ къакъгъан болгъан. Узакъ йыллар шагьар Ногайск деп юрюлген. Бугюн буса шагьарда ногъай­лар къалмагъан десе де ярай.  Тюгюл, янгылышман. 2022-нчи йылдан берли шо шагьарны миллетчилерден къоруп районну Геметёбе юртуну юртбашы Къураш Гьажигишиев сакълай. Ону булан райондан чыкъгъан дагъы да уланлар бар. Къураш Гьажигишиев, уьлкеде асгерге чакъырыв башлангъанда, 2022-нчи йылны октябр айыны башында гёнгюллю кюйде хас дав гьаракатгъа гетди. Шондан берли ол Ватаныны ва анадаш халкъыны аманлыгъы учун гьалал кюйде къуллукъ эте.

Къураш бизин гёрюп бек сююндю. Гиччи Ватанындан 1 минг 200 чакъырым арекде, хас асгер гьаракат юрюлюп турагъан ерде оьз районундан гелгенлени, районлулары олар учун жыйгъан савгъатланы гёрюп, сююнмей болмай эди.  Сонг да, Къурашгъа уьюндегилер де савгъатлар йиберген эди. 200-ден артыкъ ящикни арасындан ол оьзюне бакъдырылгъан ящикни арекден таныды, юреги билдирген буса да ярай.

«Ящиклерден эсе, сизин гёрюп бек сююндюм, – деди Къураш Гьажигишиев, бизин булан савболлаша туруп. – Дав юрюлюп турагъан ерлерде, къардашы-къурдашындан арекде уьйден гелеген гьар зат – уьюбюзню исивюню бир гесеги. Шу чарагъа къол ялгъагъанлар, барыгъызгъа да Аллагь савлукъ берсин!».

Гертилей де, хас асгер гьаракатдагъы боецлеге кёмеклешив янгыз оланы ашамлыкъ малларыны запасын толтурув тюгюл, инг башлап олар янгыз тюгюлню, юртлулары, району олар булан, олагъа кёмек этмеге гьазир экенни билдирив экенни биз яхшы анг­лай эдик. Еринде, олагъа шо савгъатларын пайлай туруп, бизин ойларыбыз тюз болуп чыкъгъангъа тюшюндюк.

Приморск шагьардан бирдагъы да 50 чакъырым ёл этдик. Тюш болду. Къаршыбызда – Приозовское деген гиччирек шагьар. Приозовский районну райцентры. Бырынгъы заманларда шо ерлерде скифлер яшагъаны белгили. Орта юз йылларда шагьар болгъан ерде Ессабей, Акъкъую ва Шуют Журет деген ногъай юртлар болгъан. Бугюн онда ерли полицияны бёлюгюню ёлбашчысы болуп львовскили, узакъ йыллар Бабаюрт районну ич ишлер бёлюгюню ёлбашчысыны орнунбасары болуп чалышгъан полицияны подполковниги Адилхан Магьамматович Адилханов чалыша. Апрель ай гелсе, ол шо бойлагъа гетгенине йыл битежек.

Адилхан Магьамматович булангъы ёлугъувубуз да исси болду. Фронт ёлларда эсги къурдашынг булан ёлукъмакъ минг ёлугъувгъа тенг болагъаны герти экен. Сююндюк, сорашдыкъ, бирче ёл ягъадагъы кафеде олтуруп, чайлар да ичдик. Къашкъаралгъанча Васильевкагъа етишмеге герекни де унутмадыкъ. Шо саялы да, ёлугъув биз сюердей узакъ болмады. Озокъда, А.Адилханов бизге оьзюню янындан болагъан кёмегин этмеге гьазирлигин де билдирди. Бизге буса шо кёмек тарыкъ эди. Бизин аслу борчубуз асгерчилеге кёмек ящиклени етишдирмек эди. Ол кёп сююп шо бойда къуллукъ этеген яшлагъа ящиклени етишдирежекни билдирди. Ахшамгъа ол берген сёзюнде табулма да табулду. Ал бойдагъылагъа ящиклени етишдирип, ол районлулагъа баракалласын билдирип, олар булан бирге видео язып йиберди.

Биз буса ёлубузну узатдыкъ. Мелитопольдан чыгъып, Васильевкагъа барагъан бурунчакъдан бурулуп, тувра ёл алдыкъ. Дагъы токътамагъа бажарылмай эди. Ахшам болгъанча барагъан ерибизге етишмеге тарыкъ эди. Ёгъесе, гечелер шо бойларда машинлени гьайдамагъа бажарылмай. Гьайдаса да, ярыкъларын сёндюрмеге герек, неге тюгюл де душманны учурукълары не ерден гелегенни билмей къаласан. Олар буса кёкде кёп бола. Насипге, бизге ёлда шолар булан расслашмагъа тюшмеди. Сагьат экилер битип, биз Васильевкагъа гиреген ерде къурулгъан блокпостда токътадыкъ…

Блокпостда аслу гьалда къумукълар къуллукъ эте. Олагъа ящиклерден пай чыгъармай къоюп болмадыкъ. Дагъыстандан гелген савгъатлардан олар бек сююндю, тек бизге тезлик булан арекге таймакъны тиледилер. Неге тюгюл де, биз етишгенче ярым сагьат алда постну уьстюнден таба шо мен эсгерип гетген учурукълар гетген болгъан. Атышып тийдирип болмагъанлар.

Постдан оьтюп, 100 метр арекде бизин машинибиз бирдагъы да токътады. Шонда бизин къаршылап чыкъгъанлар бар эди. Оланы арасында адил­янгыюртлу улан Азнаур Гьажиев, район больницаны баш врачы Шихмагьаммат Дугужев, танк батальонну командири, оьзюню къоччакълыгъы саялы Къоччакълыкъны ордени булан савгъатлангъан Адил Къандавуров бар эди. Ёлугъув уллу сюнчге айланды.

«Инанмажакъсан, Герейхан, ящиклер саялы тюгюл, сен гелегенни билип гелгенмен, — деди Шигьмагьаммат Дугужев, мени къучакълай туруп. – Таныш адам булан булай ерде ёлукъмакъ – уллу сююнч».

Васильевкада бизин ерли май заводну директору болуп ишлейген бабаюртлу Тимур Хамутаев къаршылады. Ол ящиклени къотармагъа ер де, ял алмакъ учун оьзюню кабинетин де берди. Онда къайнар чай да ичип, лакъырлашдыкъ. Бизин булан Шигьмагьаммат Дугужев ва Адил Къандавуров азында уьч сагьат сама да турдулар. Савгъатланы алмагъа олар алгъасамай эдилер. Бизин къаныгъывубуздан ялкъып, олар ящиклени етишдирмек учун машин чакъырдылар. Шо вакътини ичинде шагьарны ягъасы булан ерлешген блиндажларда яшайгъан къумукъ уланлар, Токмак шагьардан да бир нече машин гелди.

Мунда кимни не машини бар буса, шону булан юрюй. Атышывгъа тюшген, терезе-шишасы ёкъ машинлер де кёп бар. Шолай машинлени бири булан Лесное деген юртда борчун кютеген ботаюртлу Рашит де гелди.

Рашит – начарсув, къатты хасиятлы, тилге югюрюк улан. Огъар къарап, ону къатты хасиятын гёрюп: «Ватаныбызгъа къуллукъ этеген шолай яшлар бар туруп, авлетлерибизни гележегине къоркъма зат ёкъ», – деп эсиме гелди.

Рашитни машинин арагъын чыгъарып юкледик. Ол шондан сююнген кюйню айтып англатып да болмайман. Ону шо сююнчюн гёре туруп, яшыбызда анабыз кампет бергенде сююнген сююнчлер эсиме гелип, гёзлерим оьзлюгюнден сувланып гетди. Ол бизге не алгъышлар тилейгенин билмей эди. Баракалласын айтсам, ону алгъышлары гьар районлугъа уллу къалалар тюзмеге болар чакъы эди десем де, къопдурув болмас.

Биз, минг ярым чакъырым ёл этип, къайда гелгенибизни биле эдик. Фронт – алдыбызда. Айланада – топланы ярылывуну авазлары. Васильевка бизин арив къаршыламады. Бизин янлыланы кёплери къуллукъ этеген Токмак шагьар бизден 40 чакъырым артда къалды. Биз ондан таба гелмедик, ёл ташладыкъ. Работиногъа буса 18 чакъырым бар. Онда гючлю давлар юрюлюп тура. Ону ювугъуна бармагъа бизин къоймас эди, тюзю, оьзюбюз де тартындыкъ. Буса да бизге тапшурулгъан тапшурувланы кютмеге герек. Шо якъдан бизге яшланы кёмеклиги етишди.

Токмак шагьардан гелген адилянгыюртлу Элдар Сапаев, бизин гёрюп, адап къалды. Бир мюгьлетге ол сёйлемей турду. Сонг, эсин табып, бизин къучакъла­гъан гьалда: «Мен чи оьзюмню юртума гелген йимик гьис этдим, — деди. – Гелгенигиз саялы кёп савболу­гъуз. Гьар районлуну, шу кёмек этивге къолун узатгъан гьар адамны Аллагь муратларына етишдирсин!».

Элдар оьзюне юртлуларындан гелген ящиклени бермекни тиледи. Биз ону тилегин гери уруп болмадыкъ, неге тюгюл де йыракъда, душман булан тогъатартагъан яшлар учун юртундан гелген гьар ящик олагъа ябушувун узатмагъа гюч бережекни биз яхшы биле эдик. Сонг да, ондан алда шолай оьз юртуну атын тутуп гелген бир уланны тилегин кютюп болмагъангъа да къарсалап алгъан эдик. 200-ден де артыкъ ящикни арасындан мен эсгерген улан оьзюню юртундан гелген ящиклени изледи, тек тапма болмады. «Болма кюй ёкъ, бизин юртлулар кёмекге къол узатмай къоймажакъ», — деп, ол ящик­лени эки керен сама да тергеп чыкъды. Ол оланы арасындан оьзюню юртуну атын къыдыра эди, тек тапмады. Солдатны гёнгюн аяп, мен огъар: «Бар эди юртунгдан ящиклер, балики, ёлда пайлагъан ящиклер булан тюшюп къалгъандыр», – деп ялгъан айтдым. Амма шо ялгъан сёзлерим булан юрегимни майлары ириген йимик болду.

Шо вакътиге Шихмагьаммат Дугужев чакъыргъан машин де гелди. Огъар да болгъан чакъы кёп ящик юкледик. Неге тюгюл де, мен дагъы да къайтарып айта бусам да, Токмак шагьарны айланасында бизин якълыланы кёплери къуллукъ этегенни биле эдик. Биз олагъа ящиклени етишдирмекни тиледик ва олар тилегибизни яшавгъа чыгъармагъа сёз бердилер.

Къашкъаралды. Шо вакътиде бизге юртлум Марат Гьажиев сёйлеп, оьзюн гёрмей гетип къалмасны тиледи. Ящиклер де пайланып битмеген эди. Экинчи гюн де къалмагъа тюшдю. Маратгъа буса биз узакъ къарамадыкъ. Бизден 220 чакъырым арекден ол КамАЗ машини булан биз токътагъан ерге гечортада етишди. КамАЗ-ны ярыкъларын якъмагъан кюйде шонча мезгил ёлну этмеге тынч тюгюл. Оьзю де мюкюр болгъан кюйде, шолай юрюшлеге ол уьйренип де къалгъан. Марат КамАЗ-ы булан алда токътагъан яшланы топларына снарядлар ва оьзге атышагъан алатланы ташый. Шо гюн де ол шолай чыкъгъан болгъан. Биз гелгенни эшитип, ол гечеге де къарамай, шонча мезгил ёл этип етишип гелди.

Ёлугъув исси ва шат болду. Марат геливю булан бизге мотор бычгъыны барын-ёгъун сорады. Неге тюгюл де, Марат эсгерген кюйде, бизин уланлар оьзлеге янгы тёлелер ишлеп турагъан болгъан. Къол булан терек гесмек – тынч иш тюгюл. Мотор бычгъы булан буса ишни чалтлашдырып бола. Насипге, биз ёлгъа чыгъа­гъанда бабаюртлу далапчы Сайдулла Эртувханов бизге бычгъы берген эди. Биз де ону кёп сююп Маратгъа тапшурдукъ. Ол сююнген кюйню билгей эдигиз…

«Мен чи бир зат да тюгюл, бу савгъатдан бизинкилер сююнежек кюйню гёрерсиз», — деди Марат бизге.

Биз Маратны гече ёлгъа чыкъма къоймадыкъ. Гечелер машин булан юрюмеге къоркъунчлу да дюр, сонг да эртен биз ондан таба ящиклер де бермеге сюйдюк. Марат гече къалмагъа рази болду.

Экинчи гюн биз Маратны КамАЗ-ына ящик­лер юклеп, ёлгъа салдыкъ. Ахшамына ол алда элибизни эркинлигин къоруп сакълайгъан яшлагъа ящиклени етишдирди, олар булан бирге районну халкъына баракалласын билдирип, видео язып йиберди.

Ахшам биз ерлешген ерге къайтдыкъ. Артдагъы эки гюн биз эки къат уьйню подвалында яшадыкъ. Бизин къаршылагъан Азнавур Гьажиев де айтгъан кюйде, шо подвал – Васильевка шагьарда лап да къоркъунчсуз ер. Шону сёзлерини гертилигин биз экинчи гюн гече яхшы англадыкъ: шагьарны ягъаларында ярылагъан топланы авазлары топуракъны къартыллата эди. Гьатта ярыкъ гечеде кёкде учагъан топ гюллелени гьизлары гёрюне. Ерли халкъ шогъар уьйренип де къалгъан. Солдатлар буса топ гюллелени авазындан о не ерге тюшежекни де билелер. Бизге буса шо тамаша, шону булан бирге къоркъунчлу да болуп турду.

Ажайып ишлер болагъаны герти экен. Шогъар биз оьзюбюз де мюкюр болдукъ. Гече ахшамгъы ашгъа олтургъанда столдагъы кагъызгъа гёзюм тийди. Къарайман, хас асгер гьаракатда гетген гюзде къоччакъ кюйде жанын къурбан этген адилянгыюртлу Артур Садуллаевни къызы Асият фронтдагъы яшлагъа язгъан кагъыз. Яшлар ящиклени жыягъанда, ичине солдатланы Ватанны якълавчусуну гюню булан къутлап кагъызлар салгъан эди. 200-ден де артыкъ ящикни арасындан биз оьзюбюзню къабул этген, яшамагъа ерин берген солдатлагъа шоланы арасындан бир ящикни берген эдик. Кагъыз шону ичинден чыгъып гелген.

Шолай кагъызлар гьар ящикде онлар булан бар эди. Уьлкебизни ал дазуларында ону аманлыгъын сакълай­гъан солдатлар кагъызланы барына да жавап къайтарып да болмайгъаны англашыла. Жавапланмагъа оланы заманы да ёкъ, атышывлар да къоймай. Амма оьзлени дав ёлдашындан къалгъан къызны кагъызына янгы къурдашларыбыз жавап бермей къоюп болмадылар. Олар Асиятгъа атасы саялы къайгъырышдылар, гьакъ юрекден баракалласын билдирдилер.

Кёкде учагъан учурукълагъа, ярылагъан яркъычлагъа да къарамай, бизин орнубузда алда дав этеген яшлагъа кёмек ящиклени етишдиргени саялы бизин къаршылагъанлагъа гьакъ юрекден разилигибизни де билдирдик. Бир подвалда къумукъ ва аварлы, лезгили ва табасаранлы, орус ва къалмукъ солдатлар къан-сют болуп яшайлар, ватаныбызны алдында токътагъан борчларын уьстюнлю кюйде кютелер. Олар алда тюгюл буса да, Россиягъа янгы къошулгъан шагьарланы ва юртланы аманлыгъын сакълайлар. Сакълама буса онда кёп зат бар. Айрокъда гечелер террорчулукъ ишлер этмеге сюегенлер болмай къалмай. Олар оьзлени намарт ишлерин парахат яшайгъан халкъгъа ва жамият идаралагъа бакъдыралар…

Гече ярылагъан топ гюллелени авазындан рагьат юхлап болмадыкъ. Эртенге атышывлар дагъы да гючленди. Душманны гьар урувуна бизинкилер де шоссагьат жаваплана. Бу якъларда шолай аташывлар къыт тюгюл. Янгы ёлдашларыбыз эртен бизин ёлгъа сала туруп, оьзлер шат экенни яшырмадылар. Яшырмагъа негер тарыкъ, олар биз эсен-аман шагьардан гетегени­бизге сююндюлер. «Мунда дагъы турмагъа къоркъунчсуз тюгюл», — деди старшина, бизге иржая туруп.

Озокъда, онда къоркъунч­лу эди, амма шо къоркъунчлукъ бизге йимик олагъа да ортакъ экенни олар яшырмагъа сюйдюлер. Тюз, фронт ёллар булан юз чакъырымлар этип, эсен-аман дазугъа етишдик. Амма бизин юреклерибиз буса, фашизмни урлукъларын къыркъмакъ учун оьзлени жанынкъанын аямай бизинкилер дав этеген бойларда къалды.

Олар булан савболлаша туруп, биз дагъы да гелмеге сёз бердик. Эгер де Яратгъаныбыз буюрса, гезикли кёмек булан гьар бусурманны сыйлы байрамы – Ораза байрамгъа яшлагъа байрам пайлар алып бармагъа хыялыбыз бар. Байрам пайлар кимге тийишли буса, башлап олагъа тийишли экенни де билебиз. Умутларыбызны яшавгъа чыгъармагъа Аллагь гюч берсин!

 

Герейхан ГЬАЖИЕВ,

оьз мухбирибиз.

 

СУРАТЛАРДА: ёлугъувлар.