• Охувчуларыбызны шиърулары
Минаханым КИШИЕВА:
«Мени мюлкюм–сизге язгъан сёзюмде»
Муаллим касбусу таъсир этген буса да ярай, Минаханым Кишиева къумукъ адабиятны, поэзияны яш йылларындан берли сююп, оьзю де шиърулар яза тургъан. Тек охувчулагъа аян этме алгъасамагъан. Сонг-сонг ону шиърулары «Ёлдаш» газетде, «Тангчолпан» журналда, айрыча китап болуп да чыкъгъан. Ол белгили орус шаирлени шиъруларын таржума да этген. Гьали Минаханымны артдагъы вакътиде язылгъан шиъруларын охувчуланы тергевюне беребиз.
Тамаза
Къабакъ алда гюнжувакъда
Олтургъан бир тамаза.
Тёшюндеги орденлери
Оьтген оьмюрюн яза.
Кёп ойлу ол, зувгьан тарта,
Сабур ишлей къоллары.
Гёз алдына гелтире ол
Оьтген яшав йылларын.
Гетген гюнлер, ватан давлар
Тас болгъан кёп къурдашлар.
Барысын да эсгермеге,
Етишмей зувгьан ташлар.
Гёз алдына геле ону,
Давну къыйын гюнлери.
От ялында оьтгерилген,
Шо жагьил оьмюрлери.
Давну акъубасын чегип,
Кёпню гёрген тамаза.
Донбасдагъы бу давлагъа,
Гёзъяшлары агъыза.
Халкъыны къыйын гюнлерин,
Янгыдан эсге алып.
Бек къыйналды хоншу яшгъа,
Гелген табутгъа салып.
Неге гене давлар юрюй,
Яш санлардан къан агъа.
Соравлагъа жавап тапмай,
Тамаза бек къыйнала.
Гьай нечик де яшадыкъ…
Адашгъан ёлавчуман,
Сюювню дюньясында.
Юрегим ишлейгендей,
Къолумну аясында.
(М.Бадрутдин).
Юрек токътамай ишлей,
Бары санланы къуршап.
О токътаса сёнербиз,
Сёнген гюллеге ошап.
Бала къушлар учгъандай,
Ана тикген уядан.
Биз де гетербиз учуп,
Бу уьч гюнлюк дюньядан.
Яшав къуруп яшадыкъ,
Не гёрдюк, не гёрмедик.
Чалт гетеген оьмюрню,
Къызгъанып да билмедик.
Яшадыкъ ягьгъа гирип,
Намусну да гётерип.
Ат тартмайгъан арбаны,
Юрютдюк ал теберип.
Санаву да ёкъ эди,
Юрекдеги дертлени.
Къайсын-бирин айтайым,
Етмеген негетлени.
Сюйме де, сюйдюрме де,
Бизге ярамай эди.
Гиеген гийимибиз,
Майбез къабалай эди.
Сюйгенингни алмагъа,
Болгъан булан хыялынг.
Сюйгенинге бармагъа,
Ёкъ эди ихтиярынг.
Гьай нечик де яшадыкъ,
Болуп къысматгъа мюкюр.
Бизге яшавну берген,
Яратгъаныма шюкюр.
Гьар макътав оьсгенлеге,
Сюювню дюньясында.
Юрегим ишлеп тура,
Къолумну аясында.
Гьалиги тойну алдында
Гьазирлик гёрегенлер
Яхшы сагьатгъа–тойгъа.
Музыкагъа етгенде,
Тюшелер терен ойгъа.
Къартлар аргъанны сюе,
Жымырлата деп къанны.
Жагьиллер «аркестир» дей,
Эсгик гёрюп аргъанны.
Ата-бабаларыбыз,
Йыбана ашай гетген.
Агъачкъомуз булан да,
Къужурлу тойлар этген.
Гьали бийиме къыйын,
Акъчалагъа сюрюнмей.
Акъчагъа сатылгъанмы,
Агъачкъомуз гёрюнмей.
Тойда токътавсуз ява,
Акъчалар, аллар, гюллер.
Тек кимни йырын йырлар,
Къошулагъан гёнгюллер?
Бир жан бир жангъа ярап,
Йырламаса бир кюйге.
Накъыра-зурнай явса да,
Гюн чыгъармы шо уьйге?
Охувчуларыма
Шаирмен деп ойламадым, озокъда,
Англасам да досну-ятны къайгъысын.
Гёнгюл-къапум ачардай бир сёз ёкъда,
Ачдым сагъа юрегимни айгъызын.
Юрек байлыкъ бав болмаса, бахчадыр,
Сени нюрюнг яна мени гёзюмде.
Биревлени дерти – малдыр, акъчадыр,
Мени мюлкюм – сизге язгъан сёзюмде.
Адабият бёлюк.
