Иманы бар гьар бусурман адам учун Яратгъан Есибиз Къудратлы Уллу Аллагь гьакъында яхшы деп ойлашмакъ бек агьамиятлы. Есибиз – Чомарт Яратывчу ва Ону рагьмусу бизге дюньялыкъ ва ругь ниъматлардан пайдаланмагъа ёл ача.
Гьар гезик де дуа этегенде, Яратгъан Есибиз Къудратлы Уллу Аллагьдан савлукъ бермекни, ювукъ адамларыбыз булангъы аралыкъланы беклешдирмекни, мал якъдан языкъ болмай, бай болмакъны ва юрекдеги хыйлы хыялланы яшавгъа чыгъармакъны тилейбиз. Амма гьалыбыз алышынмаса, тилеклерибизге жавап ёкъ деп эсибизге геле.
Тамаша болуп: «Нени дурус этмеймен?» деп оьзюбюзге сорав беребиз. «Сайки, яхшы адам болмакъ учун шончакъы къаст къылгъанман» деп ойлайбыз. Амма билигиз: дуагъа жавап къаравулламакъ – яшавну бир гесеги. Балики, уьйленмеге сюесиз, тек агьлю къурма бажарылмай тура. Ожакъда яш тувмакъгъа юрек гьасирет, тек йыллар гете – яш буса тувмай. Жан сюеген къуллукъгъа тюшмеге сюесиз, тек ёл ачылмай тура. Шолай болагъанда, юрекде шеклик тувма башлай.
Амма токътамагъа ярамай! Яратгъан Есибиз Къудратлы Уллу Аллагьны рагьмусуна умут уьзмеге герекмей. Дагъы да, дагъы да ябылгъан эшикге къагъыгъыз: жавап болмай къалмас. Неге тюгюл, юрекде умут ёкъ буса, ниъматлагъа гёз къарамай, имканлыкъ да къолгъа гелмей.
Умут этегенде уллудан алайыкъ! Яратгъан Есибиз Къудратлы Уллу Аллагь бизге сав аламны савгъат этген чи. Яратагъанда инсангъа гьакъыл ва гьаракат этмеге бажарывлукъ берилген. Шоланы тийишли кюйде къоллайыкъ. Биз буса гьакъыкъатда кёбюсю гезиклерде нени сюегенибизни билмей къалабыз. Яшавда буса, муратгъа етишмек учун гьаракат этмесе бажарылмай. Бары барлыгъыбызгъа шюкюрлюк де этип, дагъы да уллу яхшылыкъланы умутламагъа ярай чы!
Айтагъаным, дуа этивню токътатмагъа тарыкъ тюгюл. Яратгъаныбызгъа умут этип, Ону гьакъында даим яхшы ойлар болмагъа герек. Биз гьалны бютюн якъдан гёрмейбиз ва бугюн тилек къабул болмагъанда, шолайлыкъда маслагьат бар деп къабул этейик. Сонг, къолланы гётерип, алгъыш этмекни узатайыкъ. Дуаны гючюне шекленмейик, тилейик – Аллагь буюрса, жавап болажакъ!
Насрулла БАЙБОЛАТОВ.
