Къажытылгъан къысмат

 

Махиге нече барсам,

Мажитлеге гиремен.

Биздеги уллулардан

Огъар салам беремен.

 

Бугюн де гелдим мунда,

Яздан къышы кёп ерге

Бу якъ магъа яшлайын

Айтардай илгьам берген.

 

Дёрт де яны толса да

Бу якъланы къыякъгъа.

Къыякъ булан аралаш

Къуват берген туякъгъа.

 

Нечесе йырлар да бар

Мен бу якъда уьйренген.

Юрегим мени йыргъа

Бу якъларда кюйленген.

 

Къызыл юзлю Мажитни

Таныйгъаным кёп бола.

Ол узакъ къала гелмей,

Тек гелсе, абзар тола.

 

Оьзю акъсакъ буса да,

Къаркъарасы темирдей.

Магъа аччы гертме бере,

Тишинг буйлан, гемир дей.

 

Адамгъа къуллукъ этмек −

Биринчи муну иши.

Яхшылыкъ, яманлыкъгъа

Бек югюрюк бу гиши.

 

Тахтамекде олтуруп,

Турады мен баргъанда.

Тамаша болуп къалды

Барып къолун алгъанда.

 

– Ва, Багьавдин, гел, досум,

Къонакъ улан тездеги.

Сени гёргенде гетди

Къаркъарамны беззеги.

 

Мажит агъавну къолда

Къарайгъан газети бар.

Алдындагъы тавада

Къызаргъан къаз эти бар.

 

Вёре, Багьавдин, деди,

Къазны къырыйын гесип,

Сени гелгенинг бизге,

Билесен, уллу насип.

 

Атанг Анвар нечикдир,

Язывун юрютеми?

Итти къаламы булан

Огъар-бугъар тюртеми?

 

Ол бир де эки якъгъа,

Айланып къарамаймы?

Башгъа ерлеге бара,

Бизге де ярамаймы?

 

Гелер, Мажит, гелер деп,

Башгъартдым мен лакъырны.

Мени бу сёзлеримден

Гёнгю ачылды пакъырны.

 

Сонг ол бираз токъташды,

Не гелдикен эсине?

Яда гетген яшлыгъы

Сес къошдуму сесине?

 

Бир замангъы яш солдат –

Ортакъчысы бу давну.

Давдан сонг да бу нече

Къомургъан Кавказ тавну.

 

Гьар йыл язда гелгенде

Уьстюнлюкню гюнлери.

Эсине геле муну

Ювукълары гьюнерли.

 

Биринчиси − Салават,

Атда намаз къылагъан.

Дюньяны бар насиби

Явгъан муна булагъа.

 

Экисин де таныдым

Бу къартланы мен тезден.

Хыялым ёкъ салмагъа

Буланы бир де гёзден.

 

Мажит гьали де ишлей

Оьзюню оьз еринде.

Къара юреклилени

Гёрюп болмай бирин де.

 

Бу янгыртып къурувну

Гьакъында ол булай дей.

Эсгиден янгылыкъны

Оьлгени де къолай дей.

 

Имканлыкълар эркин, дей,

Къараса гёзюн ачып.

Къаршылашгъан эсгини

Болажакъ башын янчып.

 

Автобус ёкъ, телефон ёкъ,

Салынмагъан кёпюрлер.

Булар да салынса чы,

Бизин ишлер гёпюрер.

 

Агъач бутумну сюйреп,

Юрюсем де гече-гюн,

Кёп уллу къуллукъланы

Кютемен мен нечевюн.

 

Къайырмас, заман гелген

Геч буса да етишип,

Биз де бек къуванабыз

Шо хабарны эшитип…

 

Юзю гюн йимик ярыкъ,

Гёнгю толгъан ай йимик.

Бёркюн хырындан салгъан

Янгы болгъан бай йимик.

 

Айтып битмей бу адам,

Толгъан муну юреги.

Уруп гёпдюрме сюе –

Ёкъ къолунда тюбеги.

 

Шо вакътиде бирденден

Машин аваз чалынды.

Таксиден чыгъып бирев

Абаты бизге алынды.

 

Яхшы кюйде къарайман,

Бу чу болгъан Бадрютдюн.

Бадрютдюнню гёрмеклик

Мени учун – бир хадиргюн.

 

Бадрютдюн – бизин шаир,

Мажит – ону агъасы.

Гёр, нечик шаир болгъан

Яхшыланы баласы.

 

Къолунда къомузу бар,

Къыллары къонгуравлу.

Гёргендокъ шек боласан,

Эсге сала йыравну.

 

Бадрютдюн булан бирге,

Мунда кёп олтургъанбыз.

Гележекге, гетгенге

Яхшы умутлар къургъанбыз.

 

Хыйлы леззет алгъанбыз,

Тав башлардан къарап да.

 

Олтуруп кёп ичгенбиз,

Шайтан сув да, шарап да.

 

Сорашыв солкъ болгъанда,

Бадрютдюн булай деди:

– Дос уьстюне дос тюшген,

Йырласакъ къолай, деди.

 

Бир заман болгъан, деди,

«Лир паччалар» айтылгъан.

Олар оьз заманында

Гёрмеген нелер къалгъан.

 

Янгыгъа къаршы тургъан,

Илбислери девюрню,

Эшитме сюймей болгъан

Бу сёзлерин чёгюрню:

 

«Ачувлан сен, аччы ел,

Улу сен гёк бёрюдей.

Сен дюньяны бузсанг да,

Бизде тюзлюк гёрюнмей.

 

Янгур, сен де себеле,

Бузланы чач кёклерден.

Бизин чал башыбызгъа

Тёгюлсюнлер ёкъ ерден.

 

Яшмын яшна, кёк кёкюре,

Буз бу аламны барын.

Дюньяда къойма, ёкъ эт

Ялгъанны урлукъларын.

 

Шолайдыр янгыртыв да

Бу бизин СССР де.

Яманны урлукъларын

Къойма сюймейбиз ерде.

 

Бу янгыртывгъа кёп бар

Яманлыкъ ёрайгъанлар.

Янгыны башын басып,

Эсгиге къарайгъанлар.

 

Йырчы Къазакъ айтгъанлай,

Онгмасын оьч алгъанлар.

Къалмасын бу дюньяда

Ялагъайлар, ялгъанлар.

 

Эсги дюнья – Колизей,

Гетген заманлар ялгъан.

Гьали адам деген зат

Адамсызлыкъны чалгъан.

 

Гьей, къавжагъан къарт дюнья,

Турагъан къулач герип,

Шунча тюзсюзлюклени

Нечик болдунг гётерип!

 

Мен гертисин айтаман,

Булар сизге наз тюгюл.

Гетгенни излейгенлер

Буссагьат да аз тюгюл.

 

Инанаман адамлыкъ,

Тюзелип онгажакъгъа.

Тюзлюкню байрагъына

Юлдузлар къонажакъгъа».

 

– Гьайт яш, къайда алайыкъ,

Савлугъундан Мажитни.

Эсги ону къажытмады,

Эсгини о къажытды.

 

Сындырма да сындырар.

Мажит йимик агъалар.

Тутгъан кюйде яманны

Бойнун юлкъуп алалар.

 

Аякълар ичилген сонг,

Мажит турду сёз айтма.

Мажит йимиклер болмай,

Айтгъан сёзюнден къайтма.

 

Биз де болмайбыз ону

Сёзюне сёз къошмагъа.

Мажитни кёп затлагъа

Башлай ичибушмагъа.

 

Къара чы, дей юртлубуз

Къара юзлю Къайтыкъгъа.

Эртен эртенокъ тура,

Уьстюн батдырып чыкъгъа.

 

Тангдан бу нете десенг,

Гете йыракъ базаргъа.

Онда бугъар савдюгер

Кооператив бозаргъан.

 

Саримай булан бишлакъ,

Къой ва тувар этлени.

Совхоздан учуз алып,

Айт, о къайда элтмеди?

 

Оьзю буса – бригадир,

Айтгъан-айтгъаны бола.

Бу янгыртып къурувда

Къулагъы чы ёкъ, воллагь.

 

Бу бизин участковый,

Къайда къарай – билмеймен.

Къарагъанда, мен шолар

Уругъа ортакъ, деймен.

 

Директор совхоз буса

Уьч къабат уьйлер къура.

Жамият учун тюгюл,

Оьз яшавуна бура.

 

Хабар кёп, натижа ёкъ,

Этилсе де жыйынлар.

Булайлыкъда совхозну

Тюзелтмеге къыйын бар.

 

Арзачылар да чыкъгъан

Айыплай яхшыланы.

Бир къылына да тиймей

Айыплы башчыланы.

 

– Мажит агъав, бу затлар

Чыгъып гетсе арагъа,

Сен айтгъанланы бети

Боялажакъ къарагъа.

 

Гьали о кюйде заман,

Чыдайыкъ биз бир азгъа.

Буланы бириси де

Къалмажакъ дагъы язгъа.

 

Айтып битмей бу гиши,

Толгъан муну юреги,

Уруп гёпдюрме сюе –

Ёкъ къолунда тюбеги.

 

Ойлашаман ичимден,

Муну кюю къолай деп.

Айтма да айтаман мен,

Оьз оьзюме булай деп.

 

Къысмат сени къажытмады,

Къысматны сен къажытдынг,

Къажымай узакъ яша,

Мени жанлы Мажитим