Хадижат Жанболатовагъа 23-нчю апрелде 70 йыл битежек эди
Гьар ерни яда бир коллективни арасында шатлыкъ, жагьлыкъ гелтиреген, гьар заман кёмек къолун узатмагъа гьазир турагъан, чомарт, ювукъ адамына йимик янашагъан, юзюнден иржайыв таймайгъан адамлар бола. Дагъыстан Республиканы маданиятыны ат къазангъан къуллукъчусу, бизин иш ёлдашыбыз, «Ёлдаш» газетни корректору Хадижат Жанболатова тап шолай адам эди.
Гетген заманда ону гьакъында сёйлемеге нечакъы да къыйын. Ол бугюн арабызда ёкъ экенлигине бирибиз де инанмагъа сюймейбиз. Бир аз замангъа бир ерге сапаргъа гетген, узакъ заман къалмай гележек деп эсибизге геле.
Биз, иш ёлдашлары, ону хадирин сав заманында билмегенибизни ол яшавдан гетгендокъ дегенлей англадыкъ. Янгыз ону касбу бажарывлугъу, этеген ишине оьтесиз жаваплы янашагъанын эсгерсек де, корректор гьисапда «Ёлдаш» газет учун ол этген къошум таманлыкъ эте. Кёп йылланы узагъында Хадижат Жанболатова онгарып, чыгъып тургъан «Ажайып дюнья» деген сагьифаны да охувчуларыбыз бугюнлерде сагъынагъанына, гёзлейгенине шеклик этмеймен.
Ол гиччинев агьавалатлагъа да сююнюп болагъан, оьзюню айланасындагъы адамлагъа гиччи яда уллу сююнчлер савгъат этип бажарагъан ажайып адам эди. Иш ёлдашларын бир заманда да тергевсюз къоймас эди. Бары да байрамлагъа гьарибизге бир гиччи савгъат этегенлиги адатгъа айлангъан эди. Ол иш ёлдашларына, ювукъ адамларына шо савгъатлар булан чомарт юрегини, гёнгюню бир гесегин савгъат этип, шондан оьзю де уллу леззет ала эди.
Хадижат мени анамны чагъында буса да, янгыз иш ёлдашым тюгюл, магъа къурдаш да, сырдаш да, ювукъ адамым да дюр эди. Ол бары да къурдашларыны гьайын этеген, оьзгени къайгъысын оьзюнюки йимик гёреген ва кёмек этмеге алгъасайгъан адам эди. Гьар ерде къурдашлары да кёп эди ва гьарисине тергев этмеге, ёлукъмагъа, гёнгюн алмагъа заман таба эди. Огъар багъышлап шаир къурдашлары язгъан бир-нече шиърулар ва йырлар да бар.
Хадижат Жанболатова оьзюню яшавун ким де сукъланардай къурмагъа бажаргъан эди. Ол ишде йимик агьлюсюне де бирев де сёз тапмасдай гьайлы ва тергевлю олжа ва ана болду. Агьлюсю Изамутдин Жанболатов булан бирче яшларын: Назираны, Макъсутдинни ва Шихалини оьр даражада тарбиялады ва оьсдюрдю. Олар гьариси яшавда оьзлени ерин тапгъан ва халкъгъа, жамиятгъа пайдалы къуллукъларда чалыша. Ол яшларыны ва оланы яшларыны уьстюнлюклери булан оьктем бола эди, олардан сююнюп яшай эди. Яшлары да анасына оьтесиз бавурлу экени гёрюне эди.
Хадижат гетген йыл язда ала-саладан, къаравулланмагъан кюйде арабыздан гетди. Жаны женнетде болсун! Бугюнлерде огъар, апрель айны 23-нде 70 йыл битежек эди. Тек огъар бирев де шо чагъына гелген тиштайпа деп айтмас эди. Гьар заман гёзел, исбайы ва жагьил тура эди. Ону ич дюньясыны айбатлыгъы, тыш гёрюнюшю ва гёзеллиги бир-бирин толумлашдыра эди. Ол аз яшаса да, асил яшады. Дос-къардашына, агьлюсюне, жамиятгъа бютюн оьмюрюн багъышлады. Яшавда дагъы да яхшы ишлер этмеге гьасирет эди. Гьар адамдан сонг эсделикге яхшы ишлери, юрегини ачыкълыгъы, рагьмусу къала. Ол яшавдан сююнюп билеген йимик, жагь ва жагьил кюйде гетди. Бизин эсделигибизде даим де шолай къалажакъ…
Патимат БЕКЕЕВА,
мухбир.
Яхшылыкъ ерде ятмас
Къалам, иш къурдашыбыз Хадижат Жанболатова ала-саладан чакъсыз арадан гетди. Заманны бирев де токътатмагъа болмай, оьмюрлер гете. Яшав да бар кюйде турмай. Къалгъанлагъа буса чакъсыз тас этивлени гётермеге оьтесиз къыйын бола экен. Ахтарасан…
Жаны женнетде болгъур Хадижат ва уьягьлюм Азинат булан бирче оьтген асруну 70-нчи йылларында Дагъыстан пачалыкъ университетни филология фаукультетини орус-дагъыстан бёлюгюне охума тюшдю. Айтмагъа сюегеним, ишде йимик, шо заман охувда да ол студент къурдашларыбызны арасында бажарывлугъун, билимли болмагъа гьасиретлигин уьлгю гьисапда гёрсетип, айрыча абурлу эди…
Оьр охув ожакъны тамамлагъан сонг да бизге хыйлы йылланы узагъында анадаш газетибизге къуллукъ этмеге имканлыкъ болду. Шо йылларда да, къурдашлар къыйынлы гюн табулар деген кюйде, ол гишини къыйын-тынчын бёлмеге, кёмек этмеге нече де алгъасай эди…
«Ёлдашны» корректору гьисапда да тыш ва оьз авторларыбызны янгылышларын тутма, тюзелтмеге нече де уста эди. Шолайлыкъда, иш уьстюнде бир-бирибиз булан гьакълаша-гьаллаша туруп дегенлей, гюнлер-гюнлеге, айлар-айлагъа, йыллар йыллагъа байланып, оьмюрлер гетди.
Гетгенге амал ёкъ. Бизге де къалгъан авлетлерине, авлетлерини авлетлерине савлукъ булан аманлыкъ ёрамакъ къала. Яхшылыкъ ерде ятмас. Къурдашларынгны арасында сени эсделигинг ярыкъ, яхшы ишлеринг унутулмай.
Къарамагьаммат КЪАРАЕВ,
экономика ва экология бёлюгюню редактору.
Насиятлы адам эди
Узакъ йыллар бирче ишлеп тургъан адамгъа базма да базасан, юрек ачып сёйлеп де боласан. Озокъда, ол адам бавурлу буса, сени къыйынынга-тынчынга гьаман да табулма бола буса.
Шолай адамыбызны бизин коллектив оьтген йыл хапарсыздан тас этди. Хадижат Жанболатова ишге гелеген еринде, бизин бинаны алдына етишгенде, эсден тайып, «скорый» алып гетгенни эшитдик. Иш ёлдашыбызны бизге дагъы гёрмеге насип болмады. Инанып битмей кёп заман гьассиленип, къыйналып турдукъ. Тек не амал, гьар кимге оьлченип берилген оьмюр.
Барыбыз да ону кёп сюе эдик, абурлай эдик, ишин мекенли билеген ва этеген адам эди. Насият деп аты да бар эди. Ушанып ону эки де атын къоллай эдик.
Бу йыл ону юбилейи болур эди. Арабыздан тез гетди. Жанынг женнетде болсун, Хадижат.
Яраш БИЙДУЛЛАЕВ,
адабият ва маданият бёлюгюню редактору.
Адилли, асил адам эди
Тиштайпаны къылыкъ-хасияты, адамлыкъ битими гьакъында сёз чыкъгъанда, мен ойлашагъан кюйде, гьар гезикде тазалыкъны гьакъында лакъыр юрютмек де гьакъыкъатгъа къыйышмай къалмай. Неге тюгюл де, тиштайпаны гьакъылы-ою, юреги таза буса, ол айбат да , арив де бола.
Шолай, бизин Хадижатны да гьар сёзюнде гертилик, этеген гьар ишинде оьзю йимик тазалыкъ, демек, аривлюк де гьис этиле эди. Мен ону булан оьзюм «Ёлдашны» мухбири гьисапда иш башлагъанча да кёп йыллар алъякъда Жаминат Керимованы уьюнде таныш болуп, ону таныгъан эдим.
Чикдеси, ол Дагъыстан пачалыкъ педагогика университетни старший дарс беривчюсю болуп узакъ йылланы боюнда ишлеп тургъан агьлюсю, физика-математика илмуланы кандидаты Изамутдин булан 1985-нчи йылда Магьачкъала шагьаргъа гёчюп гелгенден берли, бир де арасын бёлмеген кюйде къумукъланы баш газетини редакциясында чалышып турду. Оьзю яшагъан йылланы авадан кёп пайын сююп танглагъан корректорну четим касбусун, менден гетсин, есисине етмесин деп тюгюл, оьр даражада юрютдю.
Шондан къайры да, бизин шаирлени ва язывчуланы къумукъ тилде чыгъарылагъан китапларын да ол корректор гьисапда охуй эди. «Сапар ёлдаш», олай да Дагъыстанны халкъ шаири Магьаммат Атабаев къумукъ тилге таржума этген «Къуран» да Хадижат охугъан сонг басмагъа берилген.
Ол белсенип ишлеп болагъанлыкъдан къайры да, иш ёлдашларыны арасында ким булан да гьаллашып, гьакъыл гелишдирип бола эди. Бир де къопдурувсуз айтгъанда, Хадижатны сабур-саламат сёйлеп бажарагъанлы-гъы, адиллиги ва асиллиги, иш ёлдашларына абурлу янашыву, олай да шолагъа ошайгъан башгъа яхшы къылыкълары, хасиятлары ону бирден-бир безей эди. Чинкдеси, иш ва уьй къуллукъланы да бирни йимик бажарывлу кютген сонг да, ол гьар заманда да исбайылыгъын да сакълап биле эди.
Хадижат, гертилей де, арабызда болгъур деген илиякълы, рагьмулу адам эди. Эди деп, гетген заманда язмагъа къол нече де сюймей. Ол арабызда ёкъгъа юреклер бугюнлерде де инанып да битмей. Тек нетерсен, Аллагьны къадарына къаршы чыгъып болагъан ёкъ. Хадижат къызардашыбыз, гюнагьларынгдан гечип, Аллагь рагьмат этсин! Жанынг женнетлени тёрюнде болсун!
Насрулла БАЙБОЛАТОВ,
яшёрюмлени бёлюгюню редактору.
