Жанав Шапиев Къарабудагъгент районну Гьели юртунда 1928-нчи йыл тувгъан. Гиччиден ата-анасыз къалып, етимликни къыйынлыкъларын да сезген. Уллу Ватан даву башлангъанда ол, 12 йыл битген яш, колхозну авлакъларында гьар тюрлю ишлерде загьмат тёкген, къытлыкъны, ачлыкъны зарын да чекген. Анжиде турагъан къардашлары ону гьалын билген ва оьзлени янына алып сакълагъан.
Не ишни де кютме гьазир оьрюм яш бара-бара агъач устаны касбусуна тюшюнген. Башлап ол Магьачкъалада 52 номерли машинлешдирилген колоннагъа агъач уста болуп тюше. Бир гьавур ишлеген сонг ону «Дагэнерго» деген бирлешив чакъырып, касбусуна гёре ишге ала.
– Бу мен ишлеген къурумда кёп иш бола эди, – дей лакъырыбызны вакътисинде Жанав Умаханович. – Янгыз етишмей, кёмекчилер алып, оланы уьйретип ишлейген вакътибиз де болду. Пенсиягъа чыкъгъан сонг да олар мени гетме къоймай, етмиш йылыма ерли ишледим. Кепсиз болгъан сонг тайдым.
Уьйде, абзарда устахана да этген эдим. Эшик-терезе эт деп гелегенлер кёп бола эди. Янтайып ял алып турма тюшмеди, болагъан вакътимде халкъны къуллугъун кютюп юрюдюм. Жагьил вакътимде чи, янгы къошулагъанлагъа диванлар этип бере эдим. Шо вакъти тюкенлерде диванлар тапма бек къыйын эди, йыллар булан гезикге язылып ала эдилер, – деп эсге ала тамаза.
– Бизин агьлюде беш авлет бар эдик, – дей Жанав агъавну уллу къызы Жажа.–Гьали эки къызардаш къалгъанбыз. Уланкъардашларым бири хатабалагь болуп гечинди, экиси авруп гечинди. Атабыз да, биз де олагъа бек къыйналдыкъ. Тек нетерсен, Аллагьны къадарына амал ёкъ.
– Атабыз бек сабур, саламат адам, – дей мени булангъы лакъырда гиччи къызы Умгьаният. – Беш керен гьажгъа барып гелди, бек динге берилген. Даим рагьмулу ишлер этейим деп тура. Пластик терезелер арагъа чыкъгъанда, юртубуздагъы межитни эшик-терезесин оьзюню акъчасына алып салды. Юртгъа баргъанда эшитсек тюгюл, биз билме де билмей эдик. Мундагъы, юртлардагъы межитлеге Къуранны салып охуйгъан алатлар, аякъ гийим гиегенде къоллайгъан къашыкълар, намаз жувунагъанда олтурма гиччи шанжаллар, гьар тюрлю тарыкъ-герекни этип йиберип тура. «Жанав этген», – деп межитлерде къолланагъан кёп алатлар бар. Бир де бош турмай эди. Гьали, савлугъу бираз осал болгъанда, уьйде. Чагъы да бар чы дагъы, 96 йыл, нечакъы айтса да, шайлы оьмюр…
Тамаза булан савболлаша туруп ону ачыкъ тавушуна, иржайывуна, жагь турушуна сукъландым ва огъар савлукъ да ёрап чыкъдым. Сав яшавунда халкъны къуллугъун кютюп, рагьмулу ишлени юрютюп, динге берилип тургъан Жанав агъав Тенгирибиз берген булай оьмюрню бошуна йибермегенине сююнмей болмайсан.
Я. БИЙДУЛЛАЕВ.
СУРАТДА: Жанав ШАПИЕВ.
