Дагъыстанны халкъ шаири.

 

Узайырны къоянлары

 

– Бир ажайып иш гёрдюм

Тала  бойда бугюн мен,

Юз къоян чыгъып къачды

Бир уьлкюню тюбюнден.

 

– Яхари, тюз тюгюлдюр,

Сен айтагъан ялгъандыр,

Сен айтагъан къоянлар

Кёп болса, он болгъандыр.

 

– Ап-ачыкъ кюйде гёрдюм

Уллуларын мен чинк де,

Юз болмаса, къоянлар

Он болгъандыр нечик де.

 

– Яхшы ойлаш, Узайыр,

Он дегенинг ялгъандыр,

Балики, шо  къоянлар

Он болмай, бир болгъандыр.

 

– Бир чи бар эди, хари,

Шону билемен аян.

Артына къарай туруп

Къачып гетди шо къоян.

 

– Шо да ялгъангъа ошай,

Бетингни бери бур чу…

– Бир уьлкюню тюбюнде

Болду шатыр-шутур чу…

 

Туман

 

Акъ туман тёбе-тёбе

Тютюлген  акъ юн йимик.

Бир басыла, бир гёбе,

Бир алаша, бир бийик.

 

Таш ёллардан тай, туман,

Яшынмасын кёпюрлер,

Ёл гёрмеге къой, туман,

Ёрукъ алсын шопюрлер.

 

Бавлагъа да басылма,

Япма терек  башланы,

Терек башлардан  алма

Чёплеме къой  яшланы.

 

Денгизге де  чапма сен,

Туман, аста къой,  аста,

Гечелер  талчыкъмасын,

Адашып туман-чарсда.

 

Айлананга бир къара,

Тюзлер тунукъ,  тав ачыкъ.

Ялбараман, ялбара,

Ярай буса, тавгъа чыкъ.

 

Же, туман,  тав араны

Акъ къанатынг сермесин!

Тав башдагъы жайранны

Гьавчулар гьеч  гёрмесин.