Ленинградлы Алексей, Совет армияны капитаны, шагьарны ювугъундагъы ПВО-ну асгер бёлюгюнде къуллукъ эте болгъан. Агьлюсю ва эки яшы да булан татывлу ожакъ да къуруп яшап турагъан­да, 1941-нчи йыл хапарсыздан дав башлана. Немислер шагьарны ягъа­сындагъы Алексей яшайгъан къабат уьйлени хыйлысын ёкъ эте. Ол уьюне къайтгъанда уьягьлюсюн тапмай, бек талчыгъа. Болгъан ишни командирине айта. Ол да гьар 2-3 гюнде Алексейге шагьаргъа барма ихтияр бере.

 

Не этсе де, капитан агьлюсюн тапмай. Бир гюн орам булан гетип барагъанда, «Ленгорис­полком» деп язылгъан уьйню гёре. «Шунда сама гирейим, мени яшларымны гьакъында билеген адам ёкъму экен?» – деп ойлашып шонда гире. Ишлеп турагъан бир къызъяшны гёрюп, ону янында олтура, къыз огъар: – Сиз нечик чыкъгъансыз, не къуллугъугъуз бар? – деп сорагъан­да, капитан оьзю­ню мурадын англата.

– Мен сизин англадым. Сиз магъа къуллукъ этеген частыгъызны номерин де, бар буса телефон номерин де берип, къайтыгъыз, мен оьзюм билеген кюйде сорав этип къарарман, гьеч гьызын тапсам, сизге билдирермен, – деп ёлгъа сала.

Шо гюнден башлап капитан бу къыз булан арада бир ёлугъа туруп сав йыл бите. Тек яшлардан бир хабар да ёкъ.

Бир гюн Алексей оьзю о къызны сююп къалгъанына мюкюр бола ва огъар нечик айтажагъын билмей. Ахырда да чыдап болмай, Валягъа ону ушатгъанны ва рази буса къатын этип алма сюегенин билдире. Валя да ону сююп къалгъан болгъан, рази болуп, булар уьйленелер ва бу къызны уьйлеринде яшама башлай. Арадан дагъы да бир йыл гете. Буланы яшы болмай. Алексей огъар бек талчыгъа, тек Валягъа билдирмей хыйлы заман гете. Бир гюн Валя оьзю ону хабарын чыгъара.

Алексей кавланып:

– Билемисен, мен о гьакъда ойлашагъаным кёп заман бола, сени хатирингни ойлап, айтып болмай тура эдим, – дей.

– Бизден квартал ариде яшлар уью бар, мен тангала шонда барып къарайым, – дей Валя.

– Барма да бар, бажарылса улан, къыз деп къарамай яш да ал, – дей Алексей.

Валя да сююнюп, эртен туруп, эрин ишге де йиберип, оьзюню ишинден ихтияр да алып, шонда бара. Ичине гиргенде, коридор булан гетип барагъанда, бир алаша бойлу, эшилген сари чачлары, чачларында акъ лентадан этилген эки бантиги булан бир къыз гёзюне тие. Шу ерде Валяны юреги шо къызгъа исинип къала.

Сонг бу директорну янына гирип, оьзю къайда ишлейгенни, яшы ёкъну айта. Директор да Валяны тюз англап:

– Сен мунда гелегенде бир яш сама гёзюнге тиймедими, – деп сорай. Валя шо баягъы бантиклери булангъы къызны айта. Булар коридоргъа чыкъгъанда, шо къыз ойнап тура болгъан. Директор къатын къызны къырыйы­на чакъы­рып, оьзюню кабинетине гирип, о къызгъа Валяны гёрсетип:

– Бу бажив сени оьзюне алма сюе, разимисен? – деп сорагъанда, бу къыз Валяны бойнундан къысып къучакълап: – Разимен, бараман, – дей.

Шоссагьат директор до­ку­ментлени онгарып, Валягъа бере. Олар къызны къолундан да тутуп коридоргъа чыкъгъанда, яшланы арасындан чыгъып буланы янына бир яш гелип, тартып къолундан ол къызны алып, йыламсырап:

– Бу мени къызардашым, мен муну менсиз бир ерге де йибермежекмен, – деп ари тайып эретуруп токътай.

Валя ону уьстюне барма сюегенин англагъан директор:

– Сен олагъа гьали бир зат да айтма, о къызардашын янгыз гетме къоймас. Сен гьали уьйге бар, мен олар булан сёйлермен, тангала 9-гъа гелерсен, – деп ёлгъа сала.

Валя да ахшам эрине ишни болгъан кююн айта.

Алексей де огъар:

– Шо бири сыйгъан ерге, бир­да­гъы­сына да ер табулар, геле буса экевюн де алып гел, – дей. Айтылгъан замангъа Валя яшлар уьюне бара. Директор да ону илиякълы къаршылап, яшлар рази экенни айта.

Уланъяшгъа багъып:

– Муна бу мен айтагъан­ бажив, сизин алма гелген, барамысан? – дей. Шо заман яш да Валяны къучакълап, разилигин билдире. Документлер онгарылгъан сонг, ол яшланы да алып уьюне геле.

Валя ёл булан эки де яшгъа:

– Атагъыз сизге уьйде къарап тура, эки йыл бола сизин къыдырагъаны, тапмай бек талчыгъа, сизин гёрюп сююнежек, – деп айта туруп етише.

Уьйге гирген заманда яшлар диванда олтуруп турагъан Алексейге багъып:­

– Ата, ата, – деп, ону бавуруна басылып къучакълайлар. Ол да бир зат да айтып болмай, бир къызны, бир уланны оьбе, амма гёзлеринден чубуруп гёзьяш тёгюле.

Алексей бираздан эс табып, эшик артда къарап турагъан Валяны эс этип:

– Сен мунда не болуп турагъанны билемисен? — дей.

– Мен чи бир затда анг­ламайман,  – дей Валя.

– Сен кимлени алып гелгенингни билемисен? – деп сорай дагъы да капитан.

Валя адап сёйлеп болмай турагъанда:

– Валя, сен чи мени биз экибиз де излейген уланымны да, къызымны да алып гелгенсен, — дей.

Алексей яшланы гётере, сонг ерге сала. Валя да барып оланы къучакълай, дёртевю де сююнмекликден йылай, улан Валяны, къызъяш буса Алексейни къучакълай. Шолай хыйлы заман тургъан сонг, яшланы ортагъа да алып олтуралар. Алексейни де, Валяны да тобукъларына башларын да салып яшлар экевю де юхлап къалалар.

 

Бадюр ГЬАЖИМУРАТОВ,

загьматны ветераны.

Бабаюрт район, Хамаматюрт.

 

Сурат  www.yandex.ru сайтдан алынгъан.