Умар БИЙМУРЗАЕВ Хасавюрт районну Чагъаротар юртунда тувгъан. 2009-нчу йылда ата юртундагъы орта школаны 9 класын битдирип, дин якъдан билим береген Буйнакск шагьардагъы Сайфулла Къадини атындагъы ислам университетге тюшген.
Яш йылларындан берли Умар юрегини бир мююшюн поэзиягъа берген ва гюн сайын, ай сайын, йыл сайын шо мююш генглеше бара. Ол гьали Тюмен бойда ишлей. Гележекде Умаргъа бу яратывчулукъ ёлунда уьстюнлюклер ёрайбыз.
Адабият бёлюк.
Адабият бёлюк. Гьар адамны умуту
Тамда сагьат токътагъандай бузулуп,
Гьар минуту узакъ къала оьтмеге.
Къысгъа гюнлер узакъ бола созулуп,
Аз къалгъанда сагъынчынга етмеге.
Аз къалгъанда мурадынга етмеге,
Заман гетмей юрегингни ярмакъдан.
Бир адамлар бир гюн санай сагьатдан,
Бир адамлар бир йыл санай бармакъдан.
Гьар адамны бар оьзюню умуту,
Токътамайлы йыллап умут этмеге.
Алгъасамай нетсин дагъы юреклер,
Алгъасайдыр умутуна етмеге.
Алгъасамай заман яда токътамай,
Яда билмей яхшы булан яманны.
Тамда сагьат оьлчей гьар минутун –
Тёшде юрек алгъасата заманны.
Бар къыйынын сюйрете
Янгур явуп, сув оьзенлер къутуруп,
Сувлар агъып чыгъарса да китирим,
Гёнгюм бузуп, башым ерге иелмес,
Яшавгъа гьеч къалмас мени хатирим.
Яшав бизин тегинликде сынамай,
Яшав бизге бар къыйынын сюйрете.
Яшав бизге муаллим дей, анадай,
Гьар къыйынны тынчын тапма уьйрете!
Бир гюнагьдан гечилдим
Бир гюнагьым мени эпсиз къыйнагъан,
Геч, Есим, деп мен товбаны къоллайман.
Отгъа тюшер сююв булан ойнагъан,
Мен о отда кёпден берли яллайман.
Къабул этип бугюн мени товбамны,
Есим мени ёлгъа абат алдыргъан.
Ёлукъдуруп къолай этди ярамны,
Къызъяш булан мен хатирин къалдыргъан.
Сюювюмню англатмагъа къарайман,
Тек, нетесен, ёлларыбыз байланмай.
Бек хатирин къалдыргъанны англайман,
Гечдирмеге тюгюл тилим айланмай.
Болмаса да къанатлар
Яшав къыйынын берсе,
Къачма болмай гюебиз.
Къагъып эки къанат да,
Кёкден учма сюебиз.
Дюр сюювню маънасы,
Кёкде къушгъа ошамакъ.
Тынч экен деп ойлайбыз,
Къанат къагъып яшамакъ.
Болмаса да къанатлар,
Гезей туруп талгъанбыз.
Яз излейген къушлардай,
Яшав излей къалгъанбыз!
Билип къой
Айтар бусанг артымдан,
Кюлеп оюм-дертиме.
Яманым, ятгъа айтмай,
Айтарсан сен бетиме.
Айтып, юрегинг ачып,
Тынглай бусанг сёзюме.
Бил, инанып айтаман,
Ювукъ этип оьзюме.
Инанып айтгъан сёзюм
Кем тиймесге илип къой.
Тил юрютген къурдашдан
Къурдаш болмас, билип къой!
Къасткъылабыз яшама
Тартынсакъ да кёкюрейген кёклерден,
Юрек къоймай осал болма, бошама.
Яшав ёлда сюрюнсек де кёп керен,
Къасткъылабыз эретуруп яшама!
Яшав излей ят ерлеге барып да,
Халкъ эшитмес аврувлагъа тарып да.
Болмасакъ да бай-бийлеге ошама,
Къасткъылабыз олар йимик яшама.
Кёкюрейген кёклер бизге чалынмас,
Къоркъутса да яшмын ялынын уруп.
Артгъа багъып бир де абат алынмас,
Яшав къурма умутубуз бар туруп.
Гьона сени къурдашынг
Къурдашынг кёмегине,
Сени чакъырса башлап.
Сонг башынг сёйлей буса,
Сагъа къаршы бет ташлап.
Артынгдан сёйлей буса,
Эсгерип яманынгны.
Олай къурдашлар булан
Оьтгерме заманынгны!
Бир бетин эки этип,
Халкъгъа ярай буса ол.
Ол сагъа къурдаш тюгюл,
Ол къурдашдан арек бол.
Дюнья тёбен айланып,
Къыйын гюн тутса башынг,
Белгили болуп къала
Ким экени къурдашынг.
Къыйынынг кюте буса,
Гьаман арек ёлдашынг.
Ол сагъа арек тюгюл,
Гьона сени къурдашынг.
Къыйын тие гетмеге
Ят ерге гетме тюшсе,
Уьюнг-эшигинг ташлай,
Яшмын ургъандай чартлап,
Юрек ярылма башлай.
Оьзендей акъмаса да
Гёзьяшларынг гёзюнгден,
Чыгъып къалмагъа тура
Савлай жанынг оьзюнгден.
Яралангъан юрекге
Янгы яра яратып,
Аз тюшмей бизге гетме,
Ана гёзюн къаратып.
Къыйын абатынг алып
Гетегенингни айтма.
Гетгенлеге яхшы ёл,
Аллагьдан кёмек къайтма.
