Шаирлени ватанысан айтылгъан

Адил Бийтемиров

ЯХСАЙЫМА

Ата юртум , анадашым Яхсайым,

Шаирлени Ватанысан айтылгъан.

Заманында, загьмат булан оьрленип,

Байрагъынга сыйлы орден тагъылгъан.

Гюн шавланы гёленткиси – гюнесув,

Агъымыны тавушу да турнадай.

Оьзенибиз денгиз тюгюл – дерия,

Яхсайыма Яхсай сувум анадай.

ПРИПЕВ:

Яхсайыма, Яхсайыма, Яхсайгъа

Ата-анагъа йимик башым иемен,

Яхсайыма , яшлыгъымны яшнатгъан

Атабайдай йырлар язма сюемен.

Эсги Яхсай, Очар Гьажи, Лермонтов,

Толстой, Бэла тарихлеге язылгъан.

Моллакъа да, халкъгъа жувут Амай да

Ругьу булан юреклени яндыргъан.

Манай, Нугьай, Зайналабит, Абдулла –

Юлдузлары адабият кёклени.

Салаватов, Сулейманов, Баширов,

Асарлары эсде къалгъан кёплени.

Яхсай магъа тахшагьардай гёрюне,

Сыры терен, сай буса да ягъасы.

Загьавулда зияратлар ерлешген,

Гьеч дюньяда ёкъдур ону багьасы.

Юртум магъа анам йимик аявлу,

Азиз даим, ата белден тувгъандай,

Юрегиме ювукъ даим байлавлу

Санларыма савлай юртну къыйгъандай.

Ата юртгъа тартып-тюртюп сёз айтса,

Санларыма инелердей чанчыла.

«Яхсай вальсны» эсге алып шо гьазир,

Къайгъым, дертим болмагъандай ачыла.

ЯХСАЙ СУВНУ АГЪЫМЫ

Яхсай сувну агъымы,

Юртну гёнгюн алагъан.

Дагъыстан ва Мычыгъышны

Арасында агъагъан.

Аявлу ягъалары,

Биз янтайгъан яры да.

Язда денгизде йимик

Сююнелер бары да.

Яшлар къувана эпсиз,

Къалышмай уллулар да.

Гьали яшлар атыла

Биз атылгъан ярларда.

Очар Гьажи девюрню –

Инг айтылгъан къагьруман.

Лев Толстой да юртумну

Кёп сырларын таныгъан.

Лермонтов ва «Таш-гечив»,

«Бэла» да – эсделигинг.

Юртну ортасын ярып,

Агъымынг бар, еслигинг.

Атын тутуп язмагъа

Кёп-кёп эренлер чыкъгъан.

Тек бугюн чю акъчалар

Мен дейген кёпню йыкъгъан.

Асру бою – Яхсай сув,

Агъасан эниш багъып.

Чёпюредей бар яман

Нас къылыкъны ал тагъып.

Бир гюн де ёкъ ругь берип,

Намус, ягьгъа байланма.

Юрекни яманларын

Жыя буса сайлама.

Яманмы сувдай тонгуп,

Нас юреклер сюзюлсе.

Сувдай сыйын тас этмей,

Бир-биревден сююнсе.

ЧУБУКЪ ЧАЛ

Чубукъ жыйып чал эшгенмен бавумда

Татывлукъну эсделигин сакълама.

Язма сюйдюм гёргенимни яшымда

Адатланы яхшы янын якълама.

Эшилген чал, эки тогъас къапуда

Ачыкълыгъын гёрсетеди юрекни,

Улакълардай яшлар ойнап къалкъыда,

Таза къылыкъ къатдырады сюекни.

Табун яшлар, чал тамлагъа таянып,

Тынглай эдик очардагъы къартлагъа,

Кюлей эдик шере берип уьйлеге

Бети-башы батып чыкъгъан къызлагъа.

Чал тюплерде гёрер гёзден яшынып,

Чече эди черлер сююв сырларын.

Къана эди гьайванлар да хашынып,

Беземе де тюшмей эди къырларын.

Яш тувгъанда, салагъанда бёшюкге,

Бир агьлюдей жыйылады хоншулар,

Армиягъа барагъанда, гелгенде,

Нечик гьюрмет эте эди яхшылар.

Къутлай эди къозлагъанда гьайванынг,

Етишеди туварчыгъа манчиси,

Тойда черлер бийий эди эришге,

Сарын айтып, арыгъанча тепчиси.

Адатланы тамуруду булкъалар,

Гьашыкъланы женнетиди булакълар,

Уллуланы ёлун бир де къыркъмагъан,

Чакъырмайлы хоншусун аш хапмагъан

Элни иши этиледи ойлашып

Савлай авул тынглайгъангъа уллугъа.

Терс иш этсе, бир тёл билмей адашып,

Ёлгъа сала эди салмай къувунгъа.

Гелешинген къыз ва улан уялып,

Тойдан сонг да тута эди оьзлени.

Ич арада сёз этселер къайынлар,

Авзун сырып, юта эди сёзлени.

Ананг оьлгюр, чубукъ чаллар, тогъаслар

Таш ва темир бекликлеге айлангъан,

Огь, къанъявгъур, алгъан йимик къапаслар,

Бу девюрде янгыз акъча сайлангъан.

Чубукъ чалгъа тикленсем де пайда ёкъ,

О замангъы язбаш йимик яй да ёкъ.

Эсделикге къалды арив заманлар,

Элибизге питне салды яманлар.

Акъча учун юрюлеген къан давлар,

Акъча учун вакил болма ябуша.

Акъча учун дос-къардашын саталар,

Акъча учун къыз да байгъа табуша.

Яшлыгъымны къайсы янын язсам да,

Эдеп,къылыкъ,намус,ягьы бал эди.

Берекетни,татывлукъну болдургъан

Арадагъы шо алаша чал эди.

Авторизация
*
*
Регистрация
*
*
*
Согласны с условиями сайта?
Генерация пароля