«Сен гьали де савму экенсен, къарт анам»



Сергей Есенин

 

Анама кагъыз

 

Сен гьали де савму экенсен, къарт анам,

Мен де савман, салам сагъа яшынгдан,

Ахшамланы айтып битмес шавласы,

Акъсын къувлуп уьюбюзню башындан.

 

Эшитемен, къайгъы къыйнап юрегинг,

Гёзлерингден сени гёзьяш агъа деп

Ва бырынгъы гёлегингни гийип сен,

Чакъда-чакъда ёл бойлагъа чыгъа деп.

 

Гёрюне дей, сагъа, анам, тюшюнгде

Къара сингген туманында геч чакъны,

Эсирип мен яман кюйде ябушуп,

Юрегиме басып бирев бичакъны.

 

Сен инанма, саппа-савман бугюн мен,

Етип сагъа болмасам да гелмеге,

Онча яман ичкичи де тюгюлмен,

Сени гёрмей бу якъларда оьлмеге.

 

Мен къайтарман, язлар гелип, бавубуз

Ал чечекли бутакъларын атгъандокъ,

Тек сен мени яшда йимик гьали де,

Уятмассан къызыл танглар къатгъандокъ.

 

Уятмассан оьтген — битген гюнлени,

Хозгъамассан умутланы бошлайын,

Кёп затлардан айырылып къалмагъа

Яшавумда тюшдю магъа яшлайын.

 

Мен къайтарман, сенден къайры кимим бар

Бу дюньяда сени йимик сюеген?

Бир мен барман, башым салып тизинге,

Сени алдынгда даим башым иеген.

 

Мени ягъым

 

Ягъым мени ташлангъан,

Ягъым мени бошалгъан,

Аз ариде орманлар,

Бир килиса да къалгъан.

 

Уьйлерим, балчыкъ уьйлер,

Ер-ерде агъач чюйлер,

Къалкъылары алаша,

Узакъ турса, тамаша.

 

Тереклеге уралар

Къанатларын къаргъалар,

Боран тёбелегендей,

Бу уьйлерден не къалар?

 

Ёммакъ сама тюгюлмю

Сени яшавунг, юртум?

Гьар сени гёрген сайын,

Сёнюп къала умутум.

 

Къара адам

 

Къара адам, къара гиши

Гелип къала къаршыма,

Недир мунда ону иши –

Ойлар геле башыма.

 

Къара адам, къара адам,

Тай къаршымдан, къаралгъыр,

Танышым йимик алдан,

Гьай, сени итлер алгъыр!

 

Гече ятсам–эшик алда,

Гюндюз турсам– эшик алда,

Адам, гьейлер, нечик яшар

Шу ёрукъда, шу гьалда.

 

Къара гиши, къара гиши,

Не сюесен сен менден,

Сагъа, гьейлер, не геле

Мен къангъынча ичгенден?

 

Дюньяны ичеклерин

Токътавсуз ички чая,

Гьейлер, шо къумартгъыны

Мен де этмейим зая.

 

Къара гиши, тай, тай алдан,

Бир балагьгъа салгъынча,

Айыгъып битген къолдан

Алагъанынг алгъынча.

 

Таймай: нажжас, иржая

Кишен тапгъан тюлкюдей,

Бир гёрюне адам йимик,

Бир гёрюне уьлкюдей.

 

Этге ач гючюк йимик

Магъа нете илинип?

Тутуп, бир ер де салып,

Гьайдамасмы бир минип.

 

…Инжидим. Бездим. Ялкъдым.

Арыдым, таза талдым.

Артда бир таякъ алып

Сала десенг, бир салдым.

 

О да, хужу, не гюню,

Ерине тиймей, не зат?

Биргине-бир гюзгюмню

Этип къойду хум-хуват.

 

Бу языкъны ашатмаса боламы?!..

 

Ва янгыдан тырпыллады сакъ юрек,

Гюл яшлыкъда о къыз не де этеди.

Гьаман гийип гелегени – акъ гёлек,

Почтальону ону буса ит эди.

 

Адам аздыр магъа ювукъ, мен базгъан,

Тек бир къызны женнет бардай къойнунда,

Тек буса да кагъызланы мен язгъан

Алмай эди, къаралгъыр, ит бойнундан.

 

Мен язаман, ол охумай шоланы,

Мен нетейим, гьей, олай зат боламы?

Тек олтуруп тут терекни тюбюнде

Кёп заманлар ойгъа батып къалады.

 

Йыллар гетди, къайтып шонда гелгенмен,

Гене ювукъ адамыма гиргенмен,

Къанчыкъ оьлген, къалгъан ону баласы,

Къолум ялай, ялайгъандай анасы.

 

Мен гючюкню алдым къолгъа бек сююп,

Юрек бирден гетмесинми бек гююп,

Яшны йимик алып уьйге гиремен,

Башын сыйпап ашама зат беремен.

 

Шудур магъа къалгъан оьтген гюнлерден,

Къурсакъ этин айырамы бу ерден,

Аз ариде янгыз бир къыз олтургъан,

Этек-башын юлкъа, ел де къутургъан.

 

Пашман-пашман магъа багъып къарайгъан

О гёзелге ёкъ бир затым сорайгъан.

Акъ гёлекли алгъан эди юрекни,

Гьали бир къыз алгъан гёммек гёлекли.

 

Къанчыкъ бала айланамда айлана,

Гелип-гелип бутларыма байлана,

Уьйге гирдим алып гючюк баланы,

Бу языкъны ашатмаса боламы?!..

 

Пушкинге

 

Артынгдан етишмеге

Сюйсем де сёзюм булан,

Тверь бульварда къатып,

Сёйлеймен оьзюм булан.

 

Сен болдунг, сен, сен оьзюнг,

Орусланы къысматы,

Асруларда айтыла

Къалажакъ сени атынг.

 

Сен пагьмулу баш эдинг,

Ораймадынг хан йимик,

Сен чарчымлы яш эдинг,

Мен бугюнлерде йимик.

 

Пагьмугъа ёкъдур токътав,

Сен боласан гьар заман,

Макътав алып, кёп макътав

Оьктем башынг чайкъама.

 

Мен не де берер эдим,

Сендей яхшы ат алсам,

Насипден оьлер эдим,

Сагъа ошама болсам.

 

Гьызарлавда къалсам да,

Йырлажакъман кёп заман.

Алтын болмай, ез болуп

Къалсам да магъа таман.

Авторизация
*
*
Регистрация
*
*
*
Согласны с условиями сайта?
Генерация пароля