«ГЬАЙТ, ДАГЪЫСТАН»

Поэма

Алгъа-артгъа къарав болмай геч бир де,

Сен не заман къарасанг да, Дагъыстан,

Дослукъ йыргъа артыкъ болмас гьеч бир де

Не яхшылыкъ ёрасанг да, Дагъыстан.

Дослар гёре дослукъ йырны сют агъын,

Акъ негетин айрокъ гёрмей тюгюллер,

Оьзю булан сен уллудан утагъан

Бирмен деген бир йырынг шо бугюнлер.

Саналмас йыр от-оьртенде гюерге,

Йырланса да къайсы милли тилде о,

Амма оьзюн дер-хор этме сюерге,

Алдан тийип, артдан чыгъар гюлле о.

Тарыкъ шо йыр ачдан авагъангъа да,

Авма къоймас аш гесекдей тарыкъ шо,

Тарыкъ шо йыр акъ ат къувагъангъа да,

Алгъа барма Аллагь берген ярыкъ шо.

Тюбек ургъан булан шо йыр йыгъылмай,

Бойнун бувгъан булан шо йыр бувулмай,

Яшавдан гьеч ягъа тартмас дослукъ йыр

Тынч оьлмеге тынчлыкъ булан тувулмай.

Гьайт, Дагъыстан, саналмасанг къатгъангъа,

Дослукъ йырынг янгырардай ненг къала,

Недир бугюн дослукъ йырынг сатгъангъа,

Савлай сени сатмагъа да тангала?!

Дослукъ йыргъа чорткъаш тююп къарарлар

Къаршылардыр къан сюймесдей яшама,

Дослукъ йыргъа чакъсыз ажжал ёрарлар

Ажжал тюгюл чакъырмаслар башына!

Дослукъ яшай тутгъан ёлу тюз элде,

Дослукъ сюймес къала да ёкъ, къош да ёкъ,

Гьайт, Дагъыстан, дослукъ йырынг – юз тилде,

Шону сюймес башда ёкъдур, баш да ёкъ!

Йырлайыкълар тойгъа барма чыкъсакъ да,

Бармагъа деп чыкъсакъ да биз чачывгъа,

Йырлап гёрмей, бизин йылап гёрмеге

Гьайран кюйде гьаваслагъа ачувгъа!

Оьзден якъдан озмас ондан дагъы стан,

Йырлайыкълар оьзден кюйде къалар деп,

Оьзденликге аркъа таяп Дагъыстан,

Оьзден кюйде оьзюн къолгъа алар деп.

Тойларынгдан тоймас къуванч алсанг да,

Къайгъынг да кёп юрек къырар, жан къырар,

Дос тюгюллер дёрт ярылып къалса да,

Гьайт, Дагъыстан, дослукъ йырынг янгырар!

Оьзюнг ону билегенге гёнгюнгден,

Ярыкъ алар йыр экенге яшмындан,

Минсиз ап-акъ гёгюрчюндей кёгюнгде

Минг айлангъай эди дос йыр башынгдан.

Шюкюр болсун, къаным къайнар чагъымда

Къарамагъан эки гёзюм къайтма да,

Ёрукъ алып ёкъ тюгюлдюр гьакъым да,

Миллет гьакъда ачыкъ сёзюм айтма да.

Бизин дослукъ ер ютгъандай болмаса,

Биз оьсдюрсек болагъан зат тирлик де,

Бир миллет де ахыр топдай толмаса,

Гьайт, Дагъыстан, бизин гюч шо бирликде!

Оьз яшынгдай бири артыкъ къутуруп,

Оьгей яшдай оьксюз болса бириси,

Ойгъа батма зат бар юрек толтуруп,

Отда гюер гьакъда ортакъ ирисинг.

Оьзден тюгюл экенибиз гёрсетсек,

Оьзюбюзге екиргенлер боларбыз,

Минсиз таза милли гьисни тас этсек,

Миллетге биз тюкюргенлер боларбыз!

Дослу болур дослукъгъа баш иеген,

Не башгъадыр къумукъ, дарги, тавлу я,

Арабызгъа от салмагъа сюеген

Анасындан тувгъанлы да авлия.

Биз билебиз, бизде гьакъыл сав буса,

Бир миллетинг бир миллетге чапмасны,

Биле-билмей бизде чечен дав болса,

Биревден – къан, биревден – сют

чыкъмасны.

Бирлешгенде тюгюл эсе булутлар,

Берекетин тёгюп болмай, айгьай да,

Янгыз булут эллесе де кёклени,

Кёк тешилген йимик явгъан ер къайда?

Бирчеликни бал татывун татгъанбыз,

Бирчеликдир берер бизге гюч-къуват,

Янгыз-янгыз чабагъангъа ярлагъа,

Зор толкъунлар болагъаны хум-хуват.

Миллет недир, болуп яты, ареги,

Тарыгъына табулмасдай иш гёрсек,

Миллетине таш атарны юреги,

Юрек тюгюл, юрек чакъы таш гесек!

Гьайт, Дагъыстан, бир насип баш ийивюм

Къаршысында къар папахлы тавланы,

Толу болмас эди сени сюювюм,

Къумукътюзден къалмай бусам къувана.

Къанынг-жанынг къайтса огъар яшынгдан,

Оьлгюнчеге гючде бола шо сююв,

Гёз толтуруп турмакъ учун тышынгдан,

Жанынг йимик ичде бола шо сююв.

Магъа берме мен чакъы алтын тартса да,

Шо сюювден артыкъ сююнч гелтирмес,

Эгер мени топгъа салып атса да,

Огъар бакъгъан шо сюювюм оьлтюрмес.

Милли дослукъ бурар сени ёлгъа тюз,

Къолунг башгъа етер йимик, Дагъыстан,

Къумукъ халкъ да – къувлуп янар бир юлдуз,

Ёлунг ярыкъ этер йимик, Дагъыстан.

Айыкъ гьакъыл булан дослукъ ясала,

Шеклик тувса сенде гьакъыл айыкъгъа,

Йыкъса сени эгер миллет масъала,

Тамаша бар, турсанг дагъы аякъгъа!

III

Гьайт, Дагъыстан, ёлунг яхшы болардай,

Башсызлагъа башюсте деп турмасанг,

Дос юреклер тюбеклейин толардай,

Дослу ёлдан яслы ёлгъа бурмасанг!

Башда болмакъ тюгюл къурчакъ ойнав да,

Сюйсе уллу, сюйсе болсун яш гьаким,

Къазанчыгъа гёре бола къайнав да,

Къазан къайнай башда болса баш гьаким.

Башын сёкмес учун тиллер ашалып,

Башчыны да аз намус ёкъ бойнунда,

Башчы бола, башдан тюпге баш алып,

Башгъалагъа таш ёкъ буса къойнунда.

Герти дослукъ – герти башчы сюер зат,

Дос арада болмакъ айып дос юкъкъа,

Антгъа бир де тиер зат ёкъ, тиер зат,

Башчылардан башланагъан дослукъгъа.

Бирлер къайдан къойсун намарт кюй алмай,

Акъча кёпге базынып да, къатып да,

Бирлер гьали башчы болма уялмай,

Бирмен деген къурдашларын сатып да.

Уллу башчы табулмай чы таладан,

Уллу иш ол табулгъанын сюесен,

Артыкъ уллу акъча ала-саладан

Айландырып къоймас йимик мийисин.

Балыкъ башдан чирийгени бырындан

Авзу сари яшлагъа да баян зат,

Башчы папах гие буса хырындан,

Гьарам акъча къутуртгъаны аян зат.

Башчылыкъ ёкъ азгъа акъча-бокъчасы,

Баш болмагъа къоймас – зат ач къурсакъ да,

Башчы болма недир кёпге акъчасы,

Башчы бола башда ёкъ бир сарсакъ да.

Башчыларынг кёп сайлангъан, кёп тайгъан,

Арасында бетли де бар, бетер де,

Башчы яда болдурар да дослукъну,

Яда бузуп дарбадагъын этер де.

Къара халкъгъа оьрден тёбен бакъмакъдан

Сакъ болардай башчылар не аз чыгъа,

Халкъ ягъындан инамлыкъдан чыкъмакъ да,

Иманындан чыкъмакъ да бир башчыгъа.

Хайыр ёкъдур халкъгъа о бет бурмаса,

Башчы болмай, баш булгъаса хан болуп,

Тамаша бар огъар къаршы турмаса,

Хах тюгюл халкъ топ тозмасдай там болуп.

Эки арада башда бёркю гьарамлар

Элден-халкъдан эки гёзюн яшыра,

Бар болсады барман деген уланлар

Башсызлагъа бармас йимик баш ура!

Башчыларынг гелер-гетер энни де…

Не боларынг гёрмек учун тангала,

Ойчан болуп ойлашардай нени де,

Ойлу кюйде сен къаласан, сен къала!

Гьайт, Дагъыстан, олар сени яшларынг,

Авур ёлну авурсынмай алсады,

Арт вакъти кёп алышынмакъ башларынг

Айтып битмес яхшылыкъгъа болсады!

Алгъа барыв болсун учун аявлу,

Герек чакъы гертинг де бар, Дагъыстан,

Атылтывлар аз тюгюлге байлавлу

Тап хырдандан дертинг де бар, Дагъыстан.

Атылтывлар тюгюл Аллагь язары,

Аллагь язса, язар эди битерге,

Атылтывлар – аналаны агь-зары,

Агьы-зары – атылтгъангъа етерге.

Атылтарлар болса артыкъ шарайып,

Аллагьсызлар тюгюл шону макътамай,

Бен Ладенге япалады бар айып,

Бен Ладенден сонг да олар токътамай.

Гьайт, Дагъыстан, къыйын бугюн яшырма

Бир къайгъынгны, гёз орнуна къаш йимик,

Бусурманны атылтмакълыкъ бусурман,

Къалгъан бары балагьлагъа баш йимик.

Адамланы ачувун чу айтмай къой,

Аллагьны да чыгъарардай ачувун,

Атылтарлар чача ажжал, чача ой,

Ашлыкъчылар чачагъанда чачывун.

Арта бара арт берерлер Есине,

Англашыла къалгъан яны, къурдашлар,

Арада бир атылтывну сесине

Силкинмесдей тюгюл гьатта сынташлар!

Атылтывлар хабар бере кёп ясдан,

Бу толкъун да оьтер бугъай башынгдан…

Гьайт, Дагъыстан, атылтарлар сюер зат –

Талчыгъынг кёп болмагъы тав-ташынгдан.

Адамлагъа аявлу чу гюл оьмюр,

Атылтывну алдын алма чап энни…

Оьлтюрювчю оьзю де чи кюл-кёмюр,

Оьлтюртгенни, бола бусанг, тап энни!

Алар чакъда я сююп, я сюйдюрюп,

Бети ярыкъ болар йимик уьмметге,

Оьзлер булан оьзгелени гюйдюрюп,

Къызлар нечик барма бола женнетге?

Оьзюн оьзю атылтывгъа тарытса,

Къуран макътар къайдамы да шо къайда,

Шайтан этмес ишге къолу барылса,

Шагьит белбав байламакъдан не пайда?

Гьайт, Дагъыстан, атылтарлар шатлана,

Атылтывда уллу яллай, яш яллай…

Аллагьы бар адам гечмес затланы

Аллагь гечме болар демек – бош даллай!

Бир булакъны сувун иче туруп да,

Бир-биревге бирлер неге оьч экен?

Бир Аллагьдан биревлер бет буруп да,

Атылтывдан атылтывгъа гёчекен.

Атылтмай да кюй ёкъ акъча алгъан сонг,

Англай шону айланмагъан мийиси,

Атылтывлар кёп акъ эте болгъан сонг,

Акъча давну геле шондан ийиси.

Нечик яман къутурмагъы шо бирлер,

Артыкъ ачув-оьчлюк булан токълугъу,

Ахыр сорав алма Мункар-Накирлер

Ахыратда тюгюл эсе ёкълугъу!

Гьайт, Дагъыстан, Аллагь сени сакъласын

Утдуртмагъа тарыкълылар утардан,

Башы барлар баш-башына тозулуп,

Башда ёкълар башынг сени тутардан!

Къой, сакъласын Аллагь, айтсам тутдуруп,

Къара халкъынг къайгъы юта яшардан,

Артыкъ токълар артыкъ шашып, къутуруп,

Ашы ёкълар азувларын ашардан.

Аллагь сени сынамасын агь булан,

Гече-гюнюнг гёзлю-яшлы гечердей,

Къайгъынг оьлчеп сабу булан, сагь булан,

Къуванчынгны оймакъ булан оьлчердей.

Сакъласады, гёрмесдей кёп толуп сен,

Анатюзлер, ана тавлар, къаялар,

Сюексиз яс этме уьйренч болуп сен,

Харс некенин унутардан аялар.

Сакъласады алдынг багъып азаргъа,

Бары еринг базарлардан толардан,

Бары затынг чыгъып тёркге, базаргъа,

Бара-бара базарстан болардан.

Сакъласады къалардан сен байланып,

Барлыгъынга ёлакъ болар бир чакъгъа,

Сакъласады алардан сен айланып

Къара гючню къолундагъы къурчакъгъа.

Сакъласады Аллагь дослукъ ёлунгда

Дослугъунга дос юреги ёкълардан,

Анатюзню дослукъ оьлюп къолунда,

Ана тавлар тазиятда токътардан!

VII

Гьайт, Дагъыстан, токътагъанман етишип,

Токътагъанман етип тавну башына,

Хоншу тавлар мен геле деп эшитип,

Къаршылама чыкъгъан йимик къаршыма.

Тавларынга къан да синген, къайгъы да,

Тюзлюк учун тартышгъанда эрлери,

Къыдырып да тапма къыйын тавларда

Къызгъын давлар юрюлмеген ерлерин.

Давну къаргъай оьлгенлер де, савлар да,

Давгъа къаршы авзу сари яшлар да,

Давну къаргъап агъа шаршар сувлар да,

Давну къаргъай яралангъан ташлар да.

Болмаса да дав гюч якъдан теп-тенглик,

Тюп болдулар тюпге сени салмасдай,

Надир шагьны асгеринден юз минглик,

Къангъа юзмей юзден бирев къалмасдай.

Айта гелип дав ягъындан зорбасын,

Акъсакъ Темир булан шо Шагь-Аббаслар,

Ахыратгъа алгъасатды арбасын,

Къабурда да унутулмас къапаслар!

Къайдан къайда къайсы душман чапмады,

Акъсагъы да, акъсакъ тюгюллери де,

Амма сенде ажжал тюгюл тапмады,

Абур табып айнымады бири де.

От-гюллени гёзюнден от чыгъарып,

Кёплер сагъа къынгыр къылыч сермеди,

Гёрмедилер я адап, я агъарып,

Акъ байрагъынг гётерип гьеч гёрмеди.

Пача даву сенде нече башланды,

Болмасын деп утувунг да, утунг да,

Къырсал этип къырып алды душманны

Къоркъув билмес къоччакъ Солтан-Мутунг да. *

… Уллу Ватан давда Гитлер утулду,

Алда болдунг, айыпгъа гьеч къалмасдай,

Гьайт, Дагъыстан, къоччакъ болуп къутулдунг,

Сталинден сюргюн къапас алмасдай.

Гьайт, Дагъыстан, давлар ачыкъ англатды

Дав чапгъан гюн дослукъ деген некенин,

Миллетлени менмен деген дослугъу

Минг савутдан сагъа артыкъ экенин.

Алгъышланды шо дослукъ кёп тиллерде,

Ал байракъдай алда болду шо дослукъ,

Гюллерингден гюллелер кёп гюнлерде

Гюлле батмас гюбенг болду шо дослукъ.

Дав сюерни къоллары къан ийисли,

Къан ийисли къоллар геле хошуна,

Къан чапгъандай айлангъанлар мийиси

Къанлы давну чакъыра оьз башына.

Тав арада дослукъ гьакъда йыр айтсанг,

Йырынг сени йыракълагъа етмек бар,

Давну якълап йырлагъанны башына,

Тав силкинип, ташлар тюшюп гетмек бар!

Дав гелтирген етмек ёкъ гьеч оьрлеге,

Гесип ташлап тав этсе де башланы,

Тавбашлардан ташлар огъар сюрлюгер,

Даву энни башлана деп ташланы!

VIII

Гьайт, Дагъыстан, болмады сен сюер зат,

Гьалал болар йимик энни экмеги,

Гьали сагъа лап да авур тиер зат –

Яш адамлар агъачлыкъгъа гетмеги.

Алда къышда тартынады адамлар

Агъачлыкъда ач бёрюлер талардан,

Гьали буса къоркъунагъан болгъанлар

Автоматлы адам чыгъып къалардан.

Аталардан алынмагъан шо пурман,

Шогъар нечик болсун юрек тындырып?

Тарыкъмеди шо агъачлыкъ, шо орман,

Аталаны юреклерин сындырып?

Къартларыгъыз къайнай: «Гетме ермеди?!»

Яда – сабур, яда бите сабуру…

Къабул олар не къыйынлар гёрме де,

Сизин гёрмей къазылмаса къабуру!

Анажанлар ассиден де ассикен,

Ана юрек юз еринден сызлардай,

Азиз ана не гюнагьны есикен,

Агъачлыкъ бар якъгъа авуп бозлардай?!

Сав Дагъыстан чакъырмакъ оьз атындан,

Таза болма тарыкъгъа сиз алмаздай,

Артыкъгъадыр акъча булан алтындан,

Къайтмагъыгъыз къанлы болуп къалмасдай.

Айтды буса антдай сыйлы сёз огъар,

Сёзю ону тюгюл палан-пуланлар,

Дагъы ягъын айтмагъанда, сиз огъар

Дагъыстанлы уланларсыз, уланлар!

Англашылмай къалмай къалгъан янлары,

Къайтмакъ гьакъда бир о бола тюз айтып,

Дагъыстанны гьатта эсги сынлары

Умут уьзмей гёрежекге сиз къайтып.

Гьайт Дагъыстан, баш иймесенг ненг къала,

Тюз этесен, тюзелип де гетерсен,

Тек Россия башын чайкъап тангала,

Баш чарангны гёр деп къойса нетерсен?

Артда шону халкъгъа ачыкъ англатып,

Алгъа гетер сонгунг бармы, Дагъыстан,

Къалса шолай яман ерде танг къатып,

Нетеринге онгунг бармы, Дагъыстан?

Нечакъы шо шеклик ойлар тувса да,

Шатымдан шаркъ этер ой да теремен,

Тюлюмде де, тюшюмде де, Дагъыстан,

Арагъызда арив дослукъ гёремен.

Шо дослукъгъа онгсуз багъа, озокъда,

Аллагьым деп акъча къапны оьпгенлер,

Яда мийин ютгъан тайпа тезокъ да,

Яда буса башына ат тепгенлер.

Россиягъа ятынг тарыкъ олагъа,

Сайки, осуз сен аривсен, сен акъсан,

Билгей эдинг, Россиядан айрылсанг,

Терегинден майрылгъан бир бутакъсан.

Айрылыв не экенин де гёрдюк биз,

Элбашчылар СССР-ни тозгъанда,

Оьрдегилер некенни де гёрдюк биз,

Оьзлер огъар тюпсюз къую къазгъанда.

Буссагьат да кёплер шогъар гюердей,

Кюллю халкъгъа кюлкю болуп айрылдыкъ,

Эмен эдик, кёкге башы тиердей,

Кёк ургъандай гьар бутакъ бир майрылдыкъ.

Россия дос энни сагъа не гюн де,

Россиянг бир шолай сагъа, Дагъыстан,

Россияны къанатыны тюбюнде

Болмагъынг бир талай сагъа, Дагъыстан.

Шо дослугъунг, алгъа элтмес ёл тюгюл,

Шо дослугъунг бары затдан баш огъар,

Россия да шону билмес эл тюгюл,

Сен тас болмакъ – тамакъ бувар таш огъар.

Ачыкъ англай арты недир дос ёкъну,

Анты ялгъан болмас Ватан Россия,

Къанлар тёгюп къазанылгъан дослукъну

Аякъ тюпге салмас Ватан Россия.

Ятларынгны ёкъдай дагъы ярлыгъы,

Агъач бичсе тюгюл къабур такътанга,

Не яхшыдыр Россияны барлыгъы

Къанлы давгъа къалкъан болуп токътама!

Дослукъ якъдан Россиягъа машалла,

Дослукъ антгъа чанг къонма да къоймас о,

Ачлыкъ къопса, азув тишлер ашала,

Артыкъ сени ач болма да къоймас о.

Ич душман да, тыш душман да бир болуп,

Къарагъанда къангъа сени булгъама,

Гёрдюнг нечик алгъасады Россия

Къудратлы къурдаш къолун ялгъама.

Дав битгинче давда болду шо дослукъ,

Давдан сонг да о сени кёп ойлады,

Къартылламас къолу булан шо дослукъ

Давда нече къан ярангны байлады.

Шо дослукъну болма къой

– Гьайгев иш! – деп гьалек болар гьакъыллы,

Къайгъы кюйге тюгюл къомуз чалынмас,

Болса да о, уьч къыл болмай, къыркъ къыллы.

Ачыкъ зат шо, ахтар яда ахтарма,

Артыкъ акъча, артыкъ байлыкъ айры зат…

Тамаша бар къара гючден къутгъарма

Болса сени шо дослукъдан къайры зат.

Гьайт, Дагъыстан, дослугъунг жан багьалы,

Айрылмагъыр айтылгъан шо агъангдан,

Айтылгъан шо агъанг бары саялы

Алмайгъаны ким де бугюн ягъангдан.

Булай дослукъ къалсын десек тюзелмей,

Ачыкъ кёкге къара булут ябылар,

Ини дослукъ къалса сенде уьзюлмей,

Агъа дослукъ Россияда табылар.

Баш да башмы, сагъа башлап иймесек,

Гьайт, Дагъыстан, баш сюювдей сен яша,

Сени сююп, Россияны сюймесек,

Толу сююв болуп битсе тамаша!

Сююв барны тюшмей бир де яшырма,

Башда барлар ону арив къаршылай,

Шонча арив сюювлени башында

Баш болардай башгъа сююв бар шулай:

Тайма сюймей айтсакъ эгер танг гьыздан,

Болмай айтсакъ шогъар гьалек, асси я,

Анабыздай аявлу бир Дагъыстан,

Ананг оьлгюр, ана Ватан – Россия!

Гьайт, Дагъыстан, биз сав чакъы, сен савсан,

Сенсиз тюшер акъ байракъдай агъарма,

Давда йимик бир бекликсен, бир тавсан,

Айып бизге сени къолдан чыгъарма!

Тюшдю магъа бир намус бу чагъымда,

Етти оьлчеп, бир ташдырма сёзюмню,

Гёз къачырмай яшав деген агъымдан,

Гёнгюл басма тирисинде гёзюмню.

Тюшдю магъа поэмамны язмагъа,

Тюшюм-тюлюм бир этилип язгъандай,

Етген сайын юрек тынар сёз магъа,

Юрегиме гьар гьарпын бир гьызгъандай.

Авзума мен токътар эдим сув алып,

Увлу сёзге уя буса увуртум,

Умутларым токътар эди увалып,

Язмай бусам сагъа жаным авуртуп.

Язмас эдим харс гёзлеп де гёзлерим,

Чыкъсын деп де бир мен язгъан хат данггъа,

Ачып сагъа айтма тарыкъ сёзлерим

Тыгъылмагъан буса гелип хырдангъа.

Язмас эдим, къояр эдим къол силлеп,

Ай, авур хат не тарыкъ деп магъа да,

Къарап сагъа, болагъаны болсун деп,

Къабантынглав эте бусам ягъада.

Язмас эдим, тюгюл бусанг, Дагъыстан,

Тюлюмде де, тюшюмде де эсимде,

Тарыкъ ерде ташдай къысып гёрсетмей,

Юмуругъум къыса бусам кисемде.

Язмас эдим, язмай къоюп бугюн мен

Болар эдим сабуртай да, сабур да,

Билмей бусам, тайсам намус тюбюнден,

Къызарма да тюшежегин къабурда!

Яздым юхум бёлюп де кёп керенлер,

Юрек язма тартагъангъа яздым мен,

Акъча давдан къайтмай къалгъан эренлер

Арт вакътиде артагъангъа яздым мен.

Къолда къалам баргъа яздым, сен берген,

Юрек толгъан шакъым ёкъгъа яздым мен,

Тутуп мени йиберсенг де Сибирге,

Язмай къойма гьакъым ёкъгъа яздым мен.

Къоллап алдым сен берген шо къаламым,

Къалгъыв огъар къалсын учун къабунмай,

Очарлагъа берилген эр саламым

Антгъа бир де къалмас учун алынмай.

Азат болуп атылтывлар барлыкъдан,

Женнетдедей яшагъыр сен, Дагъыстан,

Бара-бара бадырап-балкъып гьар якъдан,

Женнет бавгъа ошагъыр сен, Дагъыстан.

Гьайт, Дагъыстан, багъышлап къой, багъышлап,

Болду буса сен сюймесдей язгъаным,

Арив сёзюм турмай гьаман накъышлап,

Арада бир артыкъ сагъа базгъаным.

Къаламымны бу темагъа байлама

Айтмай бир де тарыкъмы деп магъа кёп,

Гьайт, Дагъыстан, шулай сени ойлама

Чыкъгъан болма ярай, балики, магъа чёп.

Поэмама къойсанг эгер къол силлеп,

Авур тиер магъа атгъан ташынгдан,

Яздым ону яхшылыкъгъа болсун деп,

Айландырып алма яздым башынгдан.

Апрель 2013.

(Къысгъартылып бериле)

Агьмат ЖАЧАЕВ, оргъанымны орталыкъгъа саламан дегенлей, артдагъы йылларда бир нече янгы поэмаларын арагъа чыгъарып тура. Оланы къайсыны да темасы яшавдан алынгъан. Язагъан кюйде яшайгъан, яшайгъан кюйде язагъан шаирибизни «Гьайт, Дагъыстан» деген поэмасы алдагъы китапларыны бирисине де гирмеген.

Агьмат Жачаевге 80 йыл битегенликге байлавлу да болуп автор оьзю къысгъартып берген кюйде бу поэмасын печат этмекни арив гёрдюк.

Адабият бёлюк.

Агьмат ЖАЧАЕВ,

Дагъыстанны халкъ шаири

Свежий номер